De oksel is de bilnaad van je armen. Het is een plek van zweet, nare geurtjes en lelijk haar. Orale seks heeft dan ook nimmer betrekking op het uitlikken van andermans oksel. Mannenoksels zijn om van te gruwen. Vrouwenoksels ondergaan tenminste nog een schoonheidsbehandeling: ze worden in de meeste gevallen netjes geschoren.
Vrouwelijk lichaamshaar is een van de dingen waar wij mannen nauwelijks bij stilstaan. Dat er bij vrouwen haar groeit op plekken waar we het niet meer verwachten, kan in sommige gevallen zelfs als schokkend worden ervaren. Wat natuurlijk in essentie zware onzin is, want lichaamshaar heeft nog nooit iemand zinloos aangevallen of het eten laten verbranden. Het is dus niet onze vijand.
Het enige wat lichaamshaar verpest is het ideaalbeeld dat mannen van vrouwen hebben. Dat komt mede doordat mannen zélf een probleem met lichaamsbeharing hebben. Lichaamshaar en mannen gaan in principe prima samen door één deur. Haar hóórt bij mannen. Dat heeft de natuur zo bepaald: behaarde mannen zijn van verre herkenbaar door een vrouw. Mocht die in de oertijd hard aan de partner willen, dan holde zij over de prehistorische weides om de man in kwestie aan te klampen en te volgen naar zijn grot.
Lichaamshaar staat voor mannelijkheid, maar dan wel graag op plekken waar we ons haar het liefst hebben groeien. Zoals de kin, borst en vooral bovenop ons hoofd. Een bos wilde manen om mee te schudden is stoer en bere-masculien. Het nare van man-zijn is dat in de loop der jaren het haar verdwijnt waar je het wil houden en begint te groeien op plekken waar je het niet wilt. Geen enkele man die ‘Hoera!’ roept als hij kaal wordt en er een bosje overdadig neus- of oorhaar voor terugkrijgt.
Kaalheid waarderen we wel bij vrouwen, zij het op specifieke plekken. Gladde benen, haarloze oksels en een bovenlip die niet prikt vinden we sexy. Ze zijn onderdeel van een door tijd en mode opgedrongen ideaalbeeld. Daarom flippen mannen als zij een harige vrouwenoksel zien en huiveren we wanneer vrouwen met een snor ons zoenen.
Sommige mannen voelen zich dan zelfs een slachtoffer. Geheel onterecht, weten we bij HoeMannenDenken. Want de ware slachtoffers zijn jullie, vrouwen. Helaas niet slachtoffer genoeg om voor enige vorm van hulp in aanmerking te komen, maar waarbij je wel mag rekenen op ons begrip. En op scheermesjes, want uiteindelijk houden we toch vooral van glad.