Bron: Pixabay
Expeditie Robinson bepaalt het leven van mijn vrouw.
Elke donderdagavond zet ze de telefoon uit en negeert ze de kinderen. Ze staart gebiologeerd naar het scherm en ze vloekt als op een spannend moment de reclame begint.
Zelf ben ik op donderdagavond niet thuis, dus ik vind het allemaal prima.
Omdat ze vindt dat ik het programma ook moet zien neemt ze de afleveringen op.
Ik ben maar eens begonnen met kijken.
Ik zie een hele roedel Beetje Bekende Nederlanders, en een groep fanatieke Expeditie Robinson fans, die ook mogen opdraven.
En ik snap het succes van het programma best. Binnen een paar afleveringen zien de deelnemers eruit als strakke sportgoden. Niet eten doet de mens goed.
Maar ik hoor ook dingen die mij niet bevallen. En dan heb ik het niet eens over het psychologische gedeelte van het spelletje.
Afgelopen aflevering deed Laurie een bijzondere uitspraak.
Ze vertelde de groep dat ze even ging poepen, maar in het geniep at ze een banaan in de zee. En ze grinnikte de camera in.
Het is een zin die zelfs ik niet kan bedenken. Zo psychedelisch. “Ik meld dat ik een drukje ga doen, maar in werkelijkheid eet ik fruit terwijl ik in zout water dobber.”
Ik bedacht mij ineens iets. Hoe poepen ze eigenlijk, tijdens de opnames van Expeditie Robinson?
Het antwoord is simpel.
De kandidaten graven een diep gat in de grond, hurken er boven en vegen het overtollig drap af met biologisch afbreekbaar toiletpapier.
Maar daar blijft het niet bij. Ze poetsen hun tanden niet, ze douchen in zee en ze eten de godganse dag niets anders dan gefrituurde banaan, of krabbetjes met rijst.
Geen wonder dat ongeveer de helft van de kandidaten vrijwillig terug naar Nederland is gegaan.
Ik kijk naar een groep hele mooie mensen, maar inmiddels weet ik dat ze stinken.
Niet alleen uit alle poriën, maar ook rieken ze gruwelijk uit hun giecheltje. Tig tarrels bungelen tussen de strakke billetjes.
En dan nóg balen ze dat ze weggestemd worden.
Da’s niets persoonlijks, da’s uit hygiënisch oogpunt.
“Doe volgend jaar gewoon mee, dan snap je hoe zwaar het is,” mopperde mijn vrouw, toen ik mijn walging bekend maakte.
Dat is prima. Ik ben immers net zo’n bekende Nederlander als Josylvio.
“Wie?” Hoor ik je denken.
Precies.
Ik doe graag mee.
Bron: Pixabay
Maar dan slaap ik wel in hetzelfde hotel als Nicolette Kluijver.
We poepen op een schoon toilet, we badderen in een jacuzzi en we knagen het hele lopend buffet op.
Nou, ik dan.
Nicolette moet natuurlijk gewoon werken.
Zelf heb ik helemaal niets met Expeditie Robinson, kan ik mij ook niet voorstellen dat je hier echt vrijwillig aan meedoet en zou ik zeker een tandenborstel en tandpasta hebben meegesmokkeld.