Bron: Pixabay.com, road-sign-63983_1920
Je ziet ze steeds meer tegenwoordig, aandachttrekkers. Het is een gouden tijd voor ze, deze tijd van social media, blogs en vlogs. Het zijn platforms waar ze ongebreideld, ongehinderd en vooral anoniem kunnen roepen wat ze willen.
Het maakt niet uit of ze het menen, of dat ze alleen zeggen wat ‘men’ wil horen. Aandacht willen ze, aandacht zullen ze krijgen, wat ze daar ook voor moeten zeggen. Of doen.
Veronica Inside, het programma van Wilfred Genée, René van der Gijp en Johan Derksen is erop gebaseerd. Het schijnt ook over voetbal te gaan, persoonlijk kijk ik liever naar voetbal dan naar een programma waar alleen gepraat wordt over voetbal, maar dat terzijde.
In het programma doen de heren met regelmaat uitspraken die stof doen opwaaien. Zo beweerde Derksen, die zelf niet kan bogen op een hoogstaande voetbalcarrière, dat vrouwenvoetbal maar niets is. Dat terwijl de dames een tijdlang beter presteerden dan de heren en leuk voetbal laten zien. Voetbal, gespeend van theater bij al dan niet vermeende overtredingen.
Ook vindt Johan dat ‘we moeten ophouden met dat het zo moeilijk is om uit de kast te komen, iemand met karakter komt daarvoor uit’. Een stortvloed aan reacties van homo’s en lesbiennes was het gevolg, die op cynische wijze ‘excuus’ aanboden aan #SorryJohan.
Volgens columnisten Angela en Nynke de Jong (geen familie), beiden in het AD van 30 november, is dit verspilde moeite en moeten we Johan en consorten vooral negeren. Angela de Jong aarzelde of ze het stukje zou schrijven, maar deed het toch om homo’s en lesbiennes op te roepen hun leven te leven en te zijn wie ze zijn.
Angela wil Johan niet groter of belangrijker maken dan hij is. Veronica Inside is een avondvullend programma dat twee keer per week op tv is, ze hebben aandacht nodig om kijkers te trekken. Volgens Angela weten de vaste kijkers wel dat ze de uitspraken van de heren met een korreltje zout moeten nemen. Ze denkt dat de meeste van deze kijkers een zoon, neef of buurman hebben die homo is en daar geen moeite mee hebben.
Ik weet niet of dat zo is. Ik weet wel dat dit soort uitspraken meer kwaad dan goed doet, of ze nu serieus of als ‘grap’ bedoeld zijn. Vooral omdat we momenteel in een wereld lijken te leven waarin iedereen extra gevoelig is, afwijkende opmerkingen of ideeën weinig tot niet getolereerd worden. Waarin alleen meningen geuit mogen worden waar de internettrollen het mee eens zijn. Anders word je uitgescholden, uitgemaakt voor alles wat lelijk of vies is, of zelfs met de dood bedreigd.
Wat je zegt heeft gevolgen, zeker als je een publiek figuur bent. Ook al meen je niet wat je zegt of heb je het anders bedoeld, ook al zijn de gevolgen ongewenst, ze zijn er wel.
Zo kwam Linda Hofman, fractievoorzitter van CDA Eindhoven, in opspraak nadat ze naar aanleiding van de rellen bij het anti-Zwarte Pietenprotest bij de intocht van Sinterklaas in de lichtstad een post plaatste op haar (besloten) Facebookpagina. Met grote letters stond erboven ‘Oprotten met die mongolen’, de plaats en tijd van het protest stonden er ook bij, evenals het bijschrift ‘Schup ze!’
Volgens Anemoon Langenhoff, één van de protesteerders, het een oproep tot geweld. Wat voor Linda aanleiding was Anemoon aan te klagen wegens smaad en laster.
Zelf beweert Linda dat het geen oproep tot geweld is. Hoewel ze betreurt dat Anemoon en anderen bang geworden zijn vanwege het geweld, wil ze niet erkennen dat ze fout zit en wil ze geen sorry zeggen.
Dit is kenmerkend voor de aandachtjunkies, deze aandachttrekkers. Iets roepen, geen verantwoordelijkheid nemen voor wat ze zeggen en anderen opzadelen met de rotzooi.
‘Bezint eer ge begint’ luidt een oud gezegde. Misschien is het beter om te zeggen: als je niets aardigs kunt zeggen, zeg dan vooral niets.
