Van ons, voor jullie...
Bron: Pixabay.com
Het is oudjaar en men is op z’n sjiekst
Het glas geheven, de seconden snellen
Dan heb ik met mezelf het meest te stellen
En voel ik me op m’n melancholiekst
De klok slaat twaalf, de wijzers vallen samen
Men kust het eigen lief is even stil
En ik weet niet meer wat ik zeggen wil
Toch lukt het iets gevoeligs uit te kramen
Ik zeg: ‘Tegen nog meer van zulke jaren
Heb ik geen overwegende bezwaren’.
Elke week in je mailbox!
Het is een maand geleden dat je doodging. Er is nog niet veel veranderd in de wereld. Maar zo voelt het niet. Ik zou best willen zeggen dat het goed gaat met me, maar dan zou ik liegen.
Tegen deze tijd zullen de laatst overgebleven dansers wel op bebloede knieën door de zaal strompelen, onder het gegalm van de zoveelste c-artiest met morbide obesitas. En dan gaan de kijkcijfers weer stijgen, want lijden vinden we leuk.
Volgens Karel zit vitamine B1 in baco. En als ik wel eens naast hem aan de bar zit, vertelt hij dit vijf maal binnen een half uur aan mij. Afijn, Karel zit in het beginstadium van Korsakov
Wat mis jij het meest tijdens deze door coronamaatregelen gekleurde periode? Bij Hoemannendenken vangen we geregeld wat op. Zoals een klaagzang op klagen over kletsen tijdens concerten.
'Iedere verandering is een verslechtering, zelfs een verbetering,' zei de dichter J.C. Bloem (1887-1966) Zit wat in. Neem nou websites: vooral als ze 'volledig vernieuwd' zijn is het drama. Als het stof is opgetrokken en je eindelijk weer kan vinden wat je zocht, als het er nog ergens op staat, blijf je je afvragen welke verbetering ze op het oog hadden.
Een donkere vrouw op de cover? Van Vogue? WAT?!?
