
Bron: Pixabay.com
Het is oudjaar en men is op z’n sjiekst
Het glas geheven, de seconden snellen
Dan heb ik met mezelf het meest te stellen
En voel ik me op m’n melancholiekst
De klok slaat twaalf, de wijzers vallen samen
Men kust het eigen lief is even stil
En ik weet niet meer wat ik zeggen wil
Toch lukt het iets gevoeligs uit te kramen
Ik zeg: ‘Tegen nog meer van zulke jaren
Heb ik geen overwegende bezwaren’.