Vuurwerkverbod, goed voor mannen!

03-01-2019 door Maurits Westerbeek

bron: tegelizr.nl/MW

Vuurwerk doet iets met jongetjes. Op oudjaarsdag zag je het weer in hun ogen toen ze in de aanloop van middernacht met zakkenvol munitie groepsgewijs door stad en land zwierven. Iets uitdagends. Ze straalden een zelfvertrouwen uit dat niet bij jongetjes past. Ze waanden zich mannen.

Een paar dagen per jaar kunnen ze zich sterker voelen dan ze zijn. Want ze hebben troeven in handen. Als ze kwaad willen word je, als je ze niet kan ontwijken, het doelwit van een raketaanval. Een vuurpijl is zo aangestoken en in jouw richting gelanceerd. Ze hoeven het niet eens te doen, maar de dreiging hangt in de lucht. Weten dat het kan, dat geeft macht!

Als je langs ze moet, lopend of op de fiets, kijken ze je brutaal aan. Want ze hadden ook in de weg kunnen gaan staan, je tot stoppen kunnen dwingen, zij weten het en jij weet het. Hun houding is die van kleine maffiosi of rappers die altijd klaar staan om respect te eisen. Respect betekent in die wereld ontzag.

Respect heb je voor iemand die zichzelf overtreft, die iets bijzonders presteert. Ontzag voor waar je niet tegen opgewassen bent, natuurverschijnselen zoals een tornado, een vulkaanuitbarsting, een tsunami. Voor een olifant of een tijger. Voor mensen die je niet aankunt, omdat ze bewapend, met veel meer of allebei zijn. Voor groepen jongetjes met vuurwerk.

Ik twijfelde altijd of ik voor of tegen een vuurwerkverbod moest zijn. Die paar doden en gewonden vallen ook elke dag bij verkeersongelukken. En die ene dag stank en herrie. Dan kan je wel alles verbieden waar enig risico mee gepaard gaat.

Maar misschien is het voor die jongetjes zelf het grootste probleem. Dat die vuurwerkperiode ze tussen de oren gaat zitten. Dat ze ook de rest van het jaar in de waan blijven dat ze mannen zijn, of zo gauw mogelijk zouden moeten worden.

Onverschillige mannen waar dreiging van uit gaat. Die voor niemand opzij gaan. Die er liever op slaan dan oplossingen zoeken. De mannen van vroeger, van voor de beschaving.

Waarom zouden we die jongetjes dingen bijbrengen die ze later moeizaam moeten afleren? De schooljuffen hebben er nu al een dagtaak aan om het wildedierengedrag in toom te houden. Om ze de jongetjesfase zonder al teveel kleerscheuren door te helpen.

Jongetjes lopen door die moeilijke fase waarin de oerdrang opspeelt, toch al een hoop achterstand op meisjes op. Die doen het veel beter op school en ook daarna op het werk.

Tegenwoordig hebben jongetjes pas rond hun dertigste hun achterstand ingelopen en nemen ze voorzichtig voorsprong. Al is dat schijn, want dat is het restant van de straatlengte voorsprong van vroeger. Toen vrouwen nog massaal thuisbleven om voor de kinderen te zorgen

Ik denk dat het in het belang van mannen is, ze als jongetjes vuurwerk uit handen te houden. Jongetjes te verleiden om boeken te lezen in plaats van met vuur te spelen. Met vuur spelen kunnen ze, als ze later groot zijn, inhalen bij de barbecue. Dan kan het geen kwaad meer.