Bron: Pixabay
De klant is koning, luidt het spreekwoord.
Dat klopt, maar de winkelier is nog altijd keizer.
Zelf werk ik al bijna 20 jaar in een printshop. Verschillende bizarre klanten zijn aan de balie geweest.
In een aantal blogs tik ik deze ervaringen uit.
De directeur van een groot internationaal bedrijf komt aan de balie.
Dit is hoe het gesprek verliep:
“Hebben jullie dik papier voor mij?”
“Uiteraard. Hoeveel vel wilt u afnemen?”
“Ach, doe maar een pak.”
“Prima. En hoe wilt u de facturatie laten verlopen?”
“Hoezo? Krijg ik dat niet zo mee?”
“Nee meneer, niet gratis. Een pak dik papier kost nu eenmaal geld.”
“Weet jij wel wie ik ben?”
“Zeker weet ik dat. U bent directeur van … (de naam van het bedrijf zal ik voor de zekerheid maar niet noemen).”
“Precies. Dus geef nu maar gewoon een pak papier. Je hebt er minsten 10 liggen.”
“Dat klopt. Maar u als directeur zou toch moeten weten dat producten nu eenmaal geld kosten?”
“Luister, ik heb hier geen tijd voor. Zo’n pak mist niemand, dus geef dat pak papier en dan kan ik ook weer verder met dingen die er wel toe doen.”
bron: tegelizr.nl/MW
“Ik weet het goed gemaakt, meneer. Ik rijd met u naar de dichtstbijzijnde Hema. Daar liggen minstens 10 rookworsten in de schappen. Als u zo’n rookworst meeneemt, even bij de kassa laat zien dat u de worst in uw handen hebt en er vervolgens -zonder er voor te betalen- de winkel uit wandelt, én u krijgt daarvoor alle begrip van de Hema, dan krijgt u van mij dit pak papier. Helemaal voor niets.”
“Dat slaat helemaal nergens op.”
“Jawel hoor. Het is hetzelfde principe; u wilt een product uit een winkel, maar u weigert ervoor te betalen.”
“Uitkijken, ventje. Ik heb zo je baas gebeld en dan sta je direct op straat. Met je grote waffel.”
“Zou u een medewerker daarvoor ontslaan, als directeur zijnde? Als een klant u belt met het verhaal dat een van uw medewerkers een product van uw bedrijf niet gratis mee wil geven, puur omdat die klant een leiding gevende functie heeft?”
“Weet je wat? Stop dat pak papier maar in je reet.”
“Nee meneer, liever stop ik het in de lade van de printer. Dat past beter. Fijne avond.”
Zo zie je maar, een directeur is nog steeds geen koning.
