Niets mis met relcolumnist (Metro) Ebru Umar. Ondanks een Turkse achtergrond is ze honderd procent loyaal aan het democratische land waar ze woont en waarvan ze staatsburger is. Nederland! Kom daar eens om bij andere Nederturken die in datzelfde land, met Turkse vlaggen zwaaiend steun betuigen aan de dictator van een ander land.
Je zou zeggen, Ebru Umar hoeft niets meer te bewijzen. Ze is Nederlander tussen Nederlanders. Maar net als bij sommige ex-katholieken die antipaapser zijn dan wie nooit een nat pak opliep door de wijwaterkwast, is haar bewijsdrang niet te stuiten.
Het moet onzekerheid zijn dat ze roomser wil zijn dan de paus, in dit geval Nederlandser dan een Nederlander. Dan een autochtone Nederlander zoals europarlementariër Judith Sargentini. In haar Metrocolumn van 8 januari opende Ebru een frontale aanval op de Groenlinks-politicus.
Ze beschuldigde haar van niet minder dan landverraad! Vanwege, in Ebru’s woorden: ‘wat andere Nederlanders Europese eenheid of solidariteit zouden noemen.’ Ze doelde kennelijk op het feit dat Nederland als een van de rijkere landen meer aan Europa betaalt dan terug ontvangt. ‘Geld weggeven,’ nog even in haar eigen woorden. Door Nederlandse klauwen uit Nederlandse modder opgediept.
Tja, landverraad, het is nogal een groot woord. Vooral dictators zijn grootverbruikers van grote woorden, bijvoorbeeld om af te rekenen met hun tegenstanders. De Turkse president Erdogan met de Gülenbeweging door ze de schuld van de staatsgreep in 2016 in de schoenen te schuiven.
Judith Sargentini heeft geen staatsgreep gepleegd en is niet in vreemde krijgsdienst getreden, ze zou zich een hoedje schrikken. Ze is gewoon een doorsnee GroenLinks-politicus die solidariteit bepleit met zo ongeveer alles wat los en vast zit. Bijvoorbeeld met iedereen die een poging doet Europa te bereiken in gammele bootjes.
In een door Ebru Umar geciteerde tweet stelt Sargentini dat ‘geen enkel land in Noord Afrika voldoet aan de internationale verdragen rondom asiel en dus is geen enkele haven veilig voor asielzoekers.’ Zit op zich veel in! Maar moet je ze dan allemaal in Europa aan wal laten gaan?
Ja, is kennelijk het antwoord van Sargentini. Geef asielzoekers die erin geslaagd zijn het ruime sop te kiezen de kans hun aanvraag in Europa te doen, daar komt Sargentini’s tweet dus op neer. Ebru suggereert dat je ze ongeacht de uitkomst van procedures nooit meer weg krijgt. Best realistisch van Ebru. Realistischer dan Sargentini. Alle reden om het bij rationele argumenten te houden, zou je zeggen.
Wie solidair wil zijn met iedereen is het met niemand. Als Europa iedereen die het slechter heeft toelaat, wordt niet iedereen zo rijk als Europeanen, maar juist net zo arm als Afrikanen. Je kan dus de stelling verdedigen dat Sargentini naief is. Maar moet je haar ook nog een NSB-er noemen?
Los daarvan, een regering moet in de eerste plaats de belangen van zijn eigen burgers behartigen. Eerst je buren (‘hoi, Ank, hoi Kareem, hoi Ed’), dan stadgenoten, dan landgenoten, dan de rest, vindt Ebru. Ook als anderen buiten de landsgrenzen het slechter hebben. Alweer goed nagedacht, ongelijk kan je haar zelden geven. Maar ze lijkt alsmaar bang dat niemand naar haar luistert.
Waarom dat salaris van Sargentini erbij halen (120.000 euro netto, oplopend tot 2 ton, volgens Ebru). Dat krijgt iedere europarlementarier. Alsof Judith dat persoonlijk uit de portemonnees van Ank, Kareem en Ed is komen stelen. Demoniseren heette dat vroeger (waarom horen we dat woord tegenwoordig zo weinig, zoveel is er niet veranderd!)
Ebru, het is niet nodig! Nederlanders houden van je, je hoort erbij! Je hoeft niet te bewijzen dat je een betere vaderlander bent dan Judith Sargentini of dan wie dan ook. Dat je trouw zweert aan de Nederlandse driekleur, dat Ank, Kareem en Ed je even lief zijn, je hoeft het niet te blijven herhalen. Je inburgeringsbewijs ligt voor je klaar!