Bron: Pixabay.com
Deze week op Facebook: twee sneeuwvlokjes komen elkaar tegen. Zegt de één tegen de ander: “Ik ga feestvieren in Oostenrijk. En jij?” Zegt de ander: “Ik ga naar Nederland. Paniekschoppen”.
Het vriest in dit kudtlandje amper drie dagen of de Elf Friese Beerenburgers moeten van de Randstedelingen al bij elkaar komen voor de tocht der tochten. In Noordlaren en Haaksbergen worden de messen geslepen voor de ‘Eerste Schaatsmarathon op Natuurijs’. Hoewel er van natuurijs natuurlijk allang geen sprake meer is. Ook hier helpt de mens al meer dan een handje.
Klimaatverandering noemen we dat. Klimaatverandering is een soort weersvoorspelling over 30 jaar, waarbij Nederland al bij voorbaat in paniek raakt over wat er ons dan te wachten staat. Ze kunnen hier nog niet eens het weer voor de volgende dag voorspellen.
Zelf zat ik maandag in de bus en daar stond al vermeld dat de dienstregeling voor dinsdag zou worden aangepast vanwege sneeuwval. Er was nog geen vlok in zicht. Uiteindelijk ging het hier bij ons pas dinsdagavond, toen iedereen allang achter de stamppot zat, eindelijk een beetje sneeuwen. Bij ons dus. Niet bij iedereen…
Alles wat zich ten westen van pakkumbeet Apeldoorn bevond, stond in een file van ruim 1.135.000 meter. Een-miljoen-honderdvijf-en-dertig-duizend-meter. Bijna de langste autobrij ever. En dat allemaal vanwege een paar sneeuwvlokjes die zorgden voor een pak sneeuw van maar liefst twee centimeter. Da’s dus 0,02 meter.
In Oostenrijk en Zuid-Duitsland stonden de Tirolers tussen sneeuwmuren van drie meter hoog verbijsterd te kijken naar alle paniekbeelden aus der Niederlanden. Vluchten waren uitgevallen of opgeschort, de wissels van ProRail waren voor zichzelf begonnen, treinen reden vier kilometer per uur en een paar miljoen auto’s stonden in de rij.
Waarom? Waarvoor? Wat is dit voor een degenererend volkje? Wat is dat toch met dat dagenlang paniek zaaien via Nu.nl en al die andere online media waar kennelijk allemaal asielzoekers werken die nog nooit sneeuw hebben gezien en zich daar blijkbaar voor in broek schijten?
De codes geel en oranje worden je om de oren gesmeten alsof er een tornado of orkaan met reusachtige windsnelheden op ons landje af komt razen. Knettergek. En dan ook nog van die Uber-millennials achter het stuur die met ‘normaal weer’ al niet eens fatsoenlijk kunnen rijden.
En dit domme volkje wil dan dat we ooit weer een Elfstedentocht kunnen organiseren. Nou, vergeet het maar. Die komt er echt niet, want dan staat er meer publiek op het ijs dan schaatsers. En dat wil het ijs niet. Dan wordt het overal klunen en duurt die tocht drie dagen.
Dat begrijpen die Friezen dus wel. Het tegenhouden van die bus met Amsterdamse Zwartepiethaters, was gewoon een oefening voor het echte grote werk.
Gelukkig is er dan nu de Bond tegen Vertrutting, opgericht door Gerard Ekdom. Hij was me net voor. En da’s ook hoognodig, zo’n bond. Deze week waren we aan het filmen op een middelbare school. Die was overigens zelf de opdrachtgever. Binnen een minuut kwamen er acht leerlingen en drie docenten naar ons toe die begonnen te krijsen over privacy, AVG, hashtagmetoo en meer van dat onzinnige getrut. Er was niemand naakt, we filmden niet onder rokjes en er was ook niemand langer dan een halve seconde herkenbaar in beeld.
We zijn toen maar de gebouwen in een sneeuwlandschap gaan filmen. Daar plakken we dan de vloggende scholieren op YouTube en hun selfies op Instagram wel tussen.
Knettergek dus.
