bron: tegelizr.nl/MW
Ergens in de online krochten van de bijlage Vrouw van de Telegraaf stuitte ik op een video met de titel Sekstips, zo houd je het spannend! Helemaal aan het eind (bij 7.18) ging het over de voorbindpenis. Met name over vrouwen die mannen nemen. Van achteren.
Telegraafredacteur Sabine Leenhouts had geconstateerd dat de vraag naar de voorbindpenis hand over hand toenam, seksuoloog Eveline Stallaart knikte instemmend bij haar woorden. Zij hoorde in haar spreekkamer ook steeds vaker dat mannen zin hebben zich door een vrouw te laten nemen.
Daar moet je het gewoon met je partner over kunnen hebben vond de seksuoloog. En wat doet het ertoe wat andere mensen ervan vinden, voegde ze daaraan toe.
Nee, geen ervaring mee. Ook niet per se nieuwsgierig! Ik heb nooit de indruk gekregen dat mijn endeldarm als erogene zone hoog ontwikkeld is. Het hele idee dat er iets in gepropt zou kunnen worden, veroorzaakte tot nu toe nooit iets van opwinding. Ik bedoel, als het initiatief van mij zou moeten komen, gaat het nooit gebeuren.
Ik weet niet of ik per se op zoek moet naar een verklaring van mijn lauwe houding. Maar for the sake of discussion neem ik een duik in de materie. Ten eerste, de lichaamsopening waar we het over hebben is van nature niet bij uitstek geschikt voor penetratie met een seksueel oogmerk.
Een vrouw heeft precies zo’n opening, maar ook een andere. Die is beduidend meer in gebruik, heb ik de indruk. En niet voor niets. Het past beter en het gaat gesmeerder. Dus als de seksuele wensen het standaardrepertoire niet te buiten gaan, is de kous daarmee af.
Verder is er de nogal trieste kwestie die mannen raakt die onzeker zijn over hun mannelijkheid. Ze zijn bang als man door de mand te vallen als ze zich laten penetreren, door nota bene een vrouw! Nu kan ik me niet voorstellen hoe een man bang kan zijn dat hij geen echte man is, dus voor mij is dat geen argument.
Laat een echte man zich door een ander voorschrijven hoe hij zich dient gedragen, hoe hij eruit hoort te zien en wat hij aan moet trekken? Gaat een echte man niet volledig op zijn eigen gevoelens en fantasie af als hij op een rijtje zet wat hij lekker vindt bij seks? Is hij niet juist een echte man omdat hij helemaal zelf bepaalt op welke manier hij invulling geeft aan zijn bestaan?
Dus ik ging me eens voorstellen dat ik een vriendin had die me vroeg of ik geïnteresseerd was in een experimentje. Of ik mijn medewerking wilde verlenen aan het realiseren van haar fantasie. Met een voorbindpenis een man van achteren nemen. Mij! Hoe zou ik daar tegenover staan?
Seks, zelfs doorsneeseks is per definitie grenzen verleggen. Je doet het niet zomaar op elke straathoek met de eerste de beste. Maar als de eerste grens eenmaal verlegd is, wacht er altijd een volgende. En een volgende. Hoe rijker de fantasie, hoe dringender grenzen erom vragen verlegd te worden.
Ga voor eigen genot! Als je zelf geniet, geniet de partner! Dat zei seksuoloog Eveline Stallaart ook nog. Ik kan me daarin vinden! Dus als die vriendin met grensverleggende fantasie voor eigen genot gaat en ik ben bereid daaraan mijn medewerking te verlenen, dan zou het zomaar kunnen gebeuren dat ik ondanks de evidente praktische bezwaren meegeniet. Als dat geen gezonde basis voor een experiment is!
