Bron: Pixabay.com
Ik sta open voor spiritualiteit, maar als puntje bij paaltje komt, ben ik zo nuchter als Frank de Boer. Enkele mensen op mijn pad vertelden over vorige levens, paden naar geluk en toekomstvisioenen. Begin 2019 besef ik echter dat er maar een weg is naar verlichting. Voetbal.
Door een samenloop van omstandigheden is mijn persoonlijke goeroe AFC Ajax. Onder andere omdat ik de minste snorren telde bij die club, in het Panini-stickeralbum van 1984.
Er zijn mensen die mijn Amsterdamse club koppelen aan arrogantie, ofwel een overschot aan zelfvertrouwen. Zelf heb ik dat van nature niet, dus daar heb ik me altijd met liefde aan opgetrokken.
Het lijkt vervolgens allemaal best simpel. Winnen, gelijkspelen of verliezen, zonder zelf enige invloed te hebben. Maar zo is het niet. Het leven niet. En voetballen niet. Of zo is het misschien juist wel, maar daar leg je je niet bij neer. Het voelt grootser dan dat.
Emmen
Een voetbalgoeroe toont prachtig de vergankelijkheid van dit bestaan. Een maand geleden deed het me bijvoorbeeld nog denken dat alles mogelijk was. Dat schoonheid en strijd de weg naar geluk is. Je wint ermee van FC Emmen en presteert tegen Bayern München. Ondertussen deed Hakim Ziyech even nonchalant alsof briljant zijn heel makkelijk is. Dick Bruna-stijl. In een flow komen leek een fluitje van een cent.
Dat idee ligt nu in duigen. Ze kunnen er geen zak meer van en laten zien dat het aardse leven helemaal zo eenvoudig niet is. Dit weekend bleek dat je beul soms simpelweg uit Almelo komt.
Real
Een maand geleden voelde het aankomende tweeluik tegen Real Madrid daarom totaal anders. Knock-out fase Champions League. We konden alleen maar winnen, zelfs bij verlies. Oude tijden herleefden in vele Amsterdamse hoofden. Nu komt woensdag het eerste potje eraan en is dat gevoel compleet weg.
Het is nu zelfs zo dat Ajax bij winst ook verliest. Als ze namelijk goed spelen, waar hebben we de laatste weken dan naar zitten kijken? Een vernedering is ergens de enige rechtvaardiging van de recentelijke ellende. Het bewijs dat sommige van onze helden vooral met mogelijke toekomstige werkgevers bezig zijn. Het heden vooral zien als elevator pitch.
Ik geef toe dat een sportploeg als levensgoeroe een hele simpele kijk is op serieuze levenszaken. Vergeef me. Waarschijnlijk kan ik niet anders. Ik ben nou eenmaal een man. Praten over mijn emoties zal nooit mijn sterkste punt worden. Daar helpt dat klote Ajax me gewoon wekelijks wat bij.
Andere supporters zullen het herkennen. Welk team je ook als goeroe hebt gekozen, het zal je sterfelijkheid tonen. Waarschijnlijk zelfs als je voor Real Madrid bent.
Mijn hemel. Misschien kan ik vanavond beter met wat vrienden geesten op gaan roepen, dan op de fiets springen naar de Johan Cruijff Arena. Helaas is er geen weg meer terug.
‘Het is nu zelfs zo dat Ajax bij winst ook verliest. Als ze namelijk goed spelen, waar hebben we de laatste weken dan naar zitten kijken?’
Raak! Hier zien de zelfkastijding van een ware supporter..
Mooi stukje.