bron: MW (eigen foto)
Seksuele straatintimidatie, dat klinkt als iets waaraan terstond paal en perk dient te worden gesteld. ‘Vrouwen worden regelmatig geconfronteerd met denigrerende, dreigende en/of seksueel agressieve opmerkingen en uitingen,’ staat te lezen op de site van een stichting die zich beijvert voor maatregelen.
In Rotterdam is seksueel intimideren op straat (van meestal vrouwen) al sinds 1 januari 2018 verboden via de APV (Algemene Plaatselijke Verordening). Everon el F. (verstandelijk beperkt volgens rechtbankverslaggever Saskia Belleman) was er op 7 juli 2018 gloeiend bij. Op één dag acht vrouwen seksueel op straat geïntimideerd! Op 19 december stond hij voor de kantonrechter.
‘Hey mooie dames, waar gaan jullie naartoe? Hey schatje, ga je nu al weg? Blijf nog even bij me,’ had hij tegen een paar vrouwen gezegd. Onze niet zo slimme Everon was ook nog op een bankje naast een vrouw gaan zitten die daarvan niet gediend bleek te zijn en had naar anderen zijn lippen getuit en kusgebaren gemaakt.
Best vervelend voor die vrouwen. Maar denigrerend, dreigend, seksueel agressief? De rechter tegen Everon: ‘Een bouwvakker mag vanaf de steiger roepen: ‘Hé dame, waar gaan die mooie beentjes naartoe,’ want dat valt onder de vrijheid van meningsuiting. Als hij maar niet van zijn steiger af komt. Van een steiger kan dus veel afhangen. Volgens die rechter.
Rotterdam is een (poster)campagne begonnen. ‘Lekkere billen? Strafbaar!’, was een van de slogans. ‘Lekkere billen’ vallen dus niet onder de Rotterdamse opvattingen over vrijheid van meningsuiting! Mooie benen wel onder die van de rechter. Hadden mooie billen in Rotterdam nog net gekund? En hoe zit het met ‘c’est le ton qui fait la musique’?
Uiterlijk waaraan aandacht is besteed is communicatie, non-verbale communicatie. Goede communicatie is geen eenrichtingsverkeer dus reageren op mooie benen ligt ergens meer voor de hand dan botweg negeren. Zeker als het een compliment is. Maar ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. En sommige vogeltjes zingen vals.
Ongewenste complimenten, fluiten, sissen, klakken en staren tot beledigen, om seks vragen, achterna lopen en zelfs in het nauw drijven: meer dan 90 procent van Rotterdamse vrouwen tussen 18 en 45 jaar die in 2017 meewerkten aan een onderzoek van de Erasmus Universiteit hebben ervaring met seksueel getinte toenadering op straat .
Ongeveer de helft van die vrouwen ervaart dat gedrag als intimiderend, volgens het onderzoek. De andere helft dus niet, kan je concluderen. Je zou ook kunnen zeggen dat de helft van de Rotterdamse vrouwen in de seksueel interessante leeftijd nog nooit met seksuele intimidatie is geconfronteerd. Niet eens één enkele keer in een heel leven.
De vraag wat eronder wordt verstaan hangt dus af van ‘the eye of the beholder’. Dat van het ‘slachtoffer’ en de ‘dader’, van de politie en de rechter. En ook nog eens van de stad waar je woont. De eerder genoemde stichting geeft er in een facebookpost opeens een heel andere draai aan: ‘Seksuele intimidatie is vernederend. Het reduceert je tot lustobject en ontdoet je van je menselijkheid.’
Wordt een vrouw gereduceerd tot een lustobject door een compliment voor haar mooie benen of zelfs haar ‘lekkere billen’? Dat kan alleen waar zijn als lekkere billen niet kunnen samengaan met een goed stel hersens. Alleen dan zou het een denigrerend ‘compliment’ zijn. Of is juist de opvatting (vooroordeel) dat een vrouw met lekkere billen onmogelijk een goed stel hersens kan hebben denigrerend?
Die landelijke wet gaat er komen. CDA en PvdA hebben op 1 maart in de personen van Madeleine van Toorenburg (CDA) en Lodewijk Asscher (PvdA) een voorstel bij de Tweede Kamer ingediend om seksuele straatintimidatie bij wet strafbaar te stellen.
‘Hij die op een plaats voor het openbaar verkeer bestemd, opmerkingen, gebaren of bewegingen met een seksuele connotatie maakt waardoor een persoon in een bedreigende, vijandige, beledigende, vernederende of kwetsende situatie wordt gebracht wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste drie maanden of een geldboete van de derde categorie.’
Ga daar maar eens tegen zijn! Voor je het weet sta je te boek als goedprater van seksuele straatintimidatie. En dan natuurlijk ook van de zwartste kanten ervan. De wet zal veel rechterlijke wijsheid vergen.
Bouwvakkers kunnen zich als het zover is, beter even onthouden van het nafluiten van mooie vrouwen, zelfs vanaf steigers. Je weet maar nooit hoe de politieagent die er toevallig getuige van is erover denkt. En tegenover welke rechter de ‘dader’ dan komt te staan.
Volgens de rechter in de zaak Everon el F. was deze wel degelijk van zijn steiger af gekomen. Hij veroordeelde hem tot een geldboete, in dit geval voorwaardelijk vanwege lastige persoonlijke omstandigheden. Een voorproefje van de wet die eraan komt, zullen we maar zeggen.
‘Wordt een vrouw gereduceerd tot een lustobject door een compliment voor haar mooie benen of zelfs haar ‘lekkere billen’? Dat kan alleen waar zijn als lekkere billen niet kunnen samengaan met een goed stel hersens.’
Die redenering klopt volgens mij niet. Iemand behandelen als ‘lustobject’ is niet afhankelijk van de al dan niet aanwezige hersens bij het ‘slachtoffer’. Dat kan de naroeper niet weten en dat interesseert hem op dat moment waarschijnlijk ook niet.
Daarom klopt die redenering dus wel. Juist omdat de ene kwaliteit de andere niet uitsluit is de conclusie die in de vorige alinea getrokken wordt flauwekul.