Bron: PJOrsi / Wiki Commons
In 1992 was ik getuige van een van de coolste rockmomenten op vaderlandse bodem. Hoewel het in Zuid-Limburg was zag ik hoe Eddie Vedder zich in een vaal bruin Tivoli T-shirt vanuit een camera-arm richting het Pinkpoppubliek stortte. Dat moment is verkozen tot vetste, meest legendarische moment uit de halve eeuw geschiedenis van het festival.
Ik zal het moment dan ook nooit meer vergeten. We stonden er een meter of vijftig vandaan en kregen exact mee wat er gebeurde. Eddie was en zal mede door die sprong altijd een van mijn helden blijven.
Maar Eddie is momenteel ook een hypocriete zak. Omdat hij nogal onbeschoft veel vraagt als entree voor zijn komende Amsterdamse show. Ooit streed Eddie met zijn makkers uit Pearl Jam fel tegen dure concertkaartjes. Tickets moesten voor iedereen betaalbaar zijn, aldus de boze band, die zelfs een rechtszaak tegen Ticketmaster voerde.
Die tijd ligt inmiddels ver achter ons. Anno nu laat Vedder zijn bandmakkers thuis en trappen de kaartjes voor zijn soloshow in de Afas af bij € 110. Ze lopen zelfs op tot € 140, en dat is niet omdat je er gratis drank of een taxirit naar huis bij krijgt.
Honderdtien euro is een hoop geld voor een gast met een te kleine gitaar. Die bovendien zijn idealen heeft verkwanseld. Het gros van de comments in de promotionele posts op social media loopt dan ook over van het geklaag dan wel verbazing voor deze absurd hoge entreeprijs. Volkomen terecht, overigens. Helemaal als je weet dat tickets voor de show in Madrid diezelfde maand bij de kaartjesmaffia Ticketmaster voor ‘slechts’ € 64 over de toonbank gaan. Thanks Eddie, maar ik sla even over.
