Bron: Pixabay.com
Sociale media is als het zaad van Satan; het verspreidt zich als een ongecontroleerd schot hagel over je heen.
En ik nam dat voor lief. Vooral omdat de sociale media mijn blogs als een dikke vlek over Nederland verspreiden.
Maar toch heb ik alle mediakanalen dichtgegraven.
Ik ben klaar met de ruis.
Het kost mij nu eenmaal veel teveel tijd. De hele dag zat ik op Facebook te kijken op welke post ik een toffe reactie kon plaatsen, of hoe snel dat ene kind groeit. Of ik checkte Instagram, want die ene chocoladetaart wilde ik ook wel een keer maken. En op LinkedIn deed ik actief mee aan het veinzen dat we zo lekker zakelijk actief zijn. Terwijl men louter laat zien waar men écht goed in is. Digitale schouderklopjes ontvangen.
Elkanders piemeltje vergelijken. Meer is het niet.
Tegelijkertijd werd ik gevoed door opmerkingen.
Op posts van mezelf. Een snedig bedoelde woordenbrij moest aangevallen worden met een tsunami aan adrem getik. Boute reacties op blogs moest ik vooral zo assertief mogelijk neersabelen. En als mijn gefotografeerde bakresultaat maar bar weinig hartjes genereerde, voelde ik mij toch enigszins in mijn kuif gepikt.
Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op.
Sociale media zou ik moeten gebruiken op een manier die voor mij voordelig is. Het verspreiden van mijn blogjes bijvoorbeeld. Wat extra views genereert. Zodat we tegen potentiële sponsoren kunnen zeggen dat we een heleboel unieke bezoekers hebben. Waardoor wij als redactie eens per jaar op kosten van de sponsoren een goede rits bitterballen kunnen happen.
En ik zou sociale media moeten gebruiken om op de hoogte te blijven van de regionale ontwikkelingen binnen het amateurtheaterwereldje. Zodat ik weet voor welke rollen ik kan auditeren, of waar ik wellicht kan regisseren.
Bron: www.tegelizr.nl
Maar dat doe ik niet.
Ik laat mezelf de sociale media in zuigen en ik ben niet in staat om mijn activiteit erin beperkt te houden.
Voor mij is sociale media als roken; of 4 pakken shag per week paffen, of helemaal niets. Met als resultaat dat ik er slechter van word.
En dan is het simpel.
Tijd om mijn sociale vaardigheden naar het echte leven om te zetten. Daar word ik gelukkiger van. Ook al kost me dat een schaaltje bitterballen. Of contact met mensen die ik nog nooit heb ontmoet.
Mijn digitale activiteiten kan men missen als kiespijn. Wat ik je brom.
Vaarwel, sociale media!
Jammer, ik waardeer je stukken enorm. Ik ga je missen.
Hoi Saskia,
da’s lief! Maar ik vertrek niet bij Hoemannendenken hoor; ik ben alleen gestopt met Facebook, Twitter en al die andere kanalen.
Heel herkenbaar. Ik ben jaloers want ben nog niet zo ver……. Enjoy all the extra quality time!