Bron: Volkskrant.nl
Er was iets aan die brief van Rob Jetten aan de Volkskrant, over de geslaagde integratie van de zoveelste generatie Marokkanen, dat me licht irriteerde. Dat had ergens iets te maken met het feit dat de drie voorbeelden, Ziyech, Ali B en Arib, zo’n groot deel van zijn argument waren. Maar dat was niet allles.
Je bent natuurlijk pas echt goed geïntegreerd als je opzichtig mag falen, zonder daarmee direct ambassadeur te zijn van een hele bevolkingsgroep. Dat ik bijvoorbeeld afstam van Franse Hugenoten is nog nooit in mijn gezicht gesmeten. Terwijl wij, afstammelingen van gevluchte protestanten in de zeventiende eeuw, hier toch behoorlijk veel verprutst hebben.
Het zou me bijvoorbeeld niks verbazen als wij verantwoordelijk zijn voor die mysterieuze kring van stoelen, die ontstaat bij veel Nederlandse verjaardagsfeestjes. Een echt goed gesprek komt nooit op gang, omdat ook ome Leo zijn zegje wil doen. Daar tegenin gaan heeft geen zin.
Of het idee dat grote ramen en het zelden sluiten van gordijnen, iets is dat hoort. Vast ook bedacht door mijn soort. Echt spannende dingen kun je hierdoor niet doen. De kans dat de buurvrouw het ontdekt is veel te groot.
De D66-brief is natuurlijk goed bedoeld en er staan verkiezingen voor de deur. Ik snap het heus wel. Een positief verhaal over migratie kan weinig kwaad. Toch kan ik het nare bijsmaakje dat ik meteen ervaar niet negeren.
Integratie bestaat niet
In zekere zin bestaat integratie helemaal niet. Een cultuur is wat ie op elk moment in de geschiedenis is. Mensen die ergens wonen en leven, maken hun omgeving. Waar hun voorouders vandaan komen, is maar een deel van hun identiteit.
Natuurlijk maakt het ‘t wat lastiger als je ouders, of opa en oma, nog niet alles van jouw land weten. Je hebt een gat in je genetische cv. Je lokale netwerk is wat minder uitgebreid. Dat vergt tijd.
In die brief staan dan ook hoopvolle statistieken. Over meisjes met Marokkaanse roots die beter op school presteren dan Franse Hugenoten als ik.
Die verjaardagskringen en open gordijnen helpen in ieder geval niet voor versnelling van deze natuurlijke ontwikkeling. Als je iemand niet als individu wil zien, ligt stigmatiseren op de loer. Ik denk ook niet dat het toeval is dat het woord allochtoon moeilijk naar een andere taal te vertalen is.
Alleen in Nederland is er een aanduiding voor iemand die hier woont, maar voorouders van elders heeft. In de rest van de wereld ben je een migrant of niet. Hier kun je met alleen een opa uit een ander land je nog vreemdeling voelen. Taalkundig al. Vreemd.
D66 pakt het dan best slim aan, zeker gezien het succes van Forum voor Democratie bij de provinciale verkiezingen. Met Thierry die een Boreale sprookjeswereld heeft gecreëerd. Een verhaal van succesvolle immigranten is daar wellicht een niet eens zo heel slecht gevonden antwoord op.
Toch hoop ik dat het alle migranten zo zal verlopen als bij ons, Hugenoten. Niemand die het nog heeft over onze verderfelijke gewoonten.
