Afbeelding van heidijergovsky via Pixabay
Wie draagt er niet een spijkerbroek, al is het maar af en toe? Zelf draag ik ze alleen in het weekend, een overblijfsel uit mijn tijd in de bankwereld, waar werd verwacht dat je nette kleding droeg. Geen driedelig pak, maar ‘business casual’. Geen spijkerbroek, al te korte rokjes of kleding met gaten, of spandex. Je moet er wat voor over hebben, om bij een bank te mogen werken.
Spijkerbroeken zijn er in allerlei soorten en maten; van designer (een ander woord voor duur) tot goedkoop. De prijzen liggen tussen de 14 en 200 euro. Wat ook de prijs moge zijn, het is volgens een onderzoek van ABN AMRO welgeteld 33 euro te laag.
Bij dit onderzoek is gekeken naar de ‘True Price Gap’, dit het verschil tussen de inkoopprijs die de retailer betaalt en de totale productiekosten, met daarin verwerkt de schade aan milieu en maatschappij. Een ‘designer’ manier om te zeggen dat we te weinig betalen voor onze spijkerbroek, al moet er wel bij vermeld worden dat niet alle productielanden zijn meegenomen in het onderzoek.
Die 33 euro is op verschillende factoren gebaseerd, zoals waar de katoen verbouwd wordt waarvan spijkerbroeken worden gemaakt, en de locatie waar de broeken gemaakt worden. Het heeft ook te maken met het feit dat de mensen die de katoen verbouwen of de broeken maken te weinig betaald krijgen. Of gedwongen worden onze spijkerbroeken in elkaar te naaien. Kortom: omdat er mensen in verre landen uitgebuit worden.
Het is maar één voorbeeld. Supermarktketens zetten voedselproducenten onder druk om zo goedkoop mogelijk te leveren. Om de eigen winst zoveel mogelijk te maximaliseren, maar ook om prijzen laag te houden. Omdat de consument dat verwacht, of zelfs eist.
Ik ben geen econoom, ik meen dat de prijs van een product bepaald wordt door vraag en aanbod. Een product dat schaars is, of waar veel vraag naar is, is duur. Dat is logisch. Het lijkt erop dat er andere economische wetten aan het werk zijn, die bepalen wat iets kost. Waarbij niet gekeken wordt of iedereen die betrokken is bij de productie of vervoer van het betreffende product er iets aan overhoudt, buiten een gebroken leven.
We willen niet te veel betalen, dat is logisch. Het is evenzeer logisch dat je dan ook naar de kosten moet kijken, wat is de prijs die we met zijn allen ervoor over hebben om ons goedkope spijkerbroeken te kunnen veroorloven?
