Idioten in de kliniek

06-06-2019 door Punthoofd

Halverwege mijn fietsroute naar het winkelcentrum, kom ik langs een psychiatrisch ziekenhuis. Hier verblijven mensen, vrijwillig en gedwongen, die een iets andere kijk op de wereld hebben dan ik. Doorgaans.

Sommigen mogen loslopen en bewandelen dan dezelfde paden waar ook mijn hond losloopt. Staat ook een bordje: “losloopgebied”.

Deze loslopende chemische fabriekjes leveren geen gevaar op voor de samenleving. De Albert Heijn driehonderd meter verderop heeft daar een andere mening over, maar die spoort uiteraard niet met de ‘corporate’ regels van de Zaandamse wereldverbeteraars, dus ik zal die franchiser maar niet citeren.

Zelfs in deze sympathiek ogende, door veel groen omzoomde GGZ-instelling, werken psychiaters, psychologen, activiteitenbegeleiders en vaktherapeuten die je niet van de patiënten kunt onderscheiden.

Ik weet dat. Had er ooit een zakelijke afspraak en zat al gezellig te lullen in een spreekkamer, toen bleek dat ik daar met vier gestoorden aan tafel zat. Toen het gesprek daarna elders met de juiste mensen werd vervolgd, raakte ik in de war.

Vond het eerste gesprek van een veel realistischer niveau.

Ik moest daar weer aan terug denken, toen ik afgelopen woensdag naar Pauw keek – en naar de zus van ene Peter M. keek en luisterde.

Peter M. (in deze context absoluut niet te verwarren met Peter R.) is de man die de zaterdag ervoor is ontsnapt uit dezelfde kliniek als waar Michael P. zat, moordenaar van Anne Faber (haar achternaam mag wel voluit).

Peter M. is volledig ontoerekeningsvatbaar en is zonder zijn medicijnen levensgevaarlijk. Zegt zelfs zijn zus. Ik heb ook een zus. En geloof me; als die zegt dat ik mesjogge ben, dan is dat zo. Ik spreek haar nooit tegen.

De zus van Peter M. heeft er bij de kliniek al meerdere malen op aangedrongen om haar broer geen vrijheden te verlenen. Maar de familie werd niet serieus genomen, vertelde ze.

Nee, natuurlijk niet. In zo’n kliniek nemen ze alleen zichzelf en gekken serieus.
En toen ging Peter er dus gewoon vandoor. Tijdens een onbegeleid verlofje, buiten de deur.
Kijk Pauw van woensdag even terug en let vooral op dat ene mannetje. Die directeur van Fivoor. Die kliniek dus, die al zwaar onder vuur ligt en waar men blijkbaar een volledig andere kijk heeft op de wereld.

Net als hun patiënten.

Sander Dekker heeft de man op het matje geroepen. De kans is groot dat Sander praat met een patiënt en het niet eens doorheeft. Net als ik destijds.

Zo. Ik ga nu even naar “One Flew Over The Cuckoo’s Nest” kijken. Lachen!