Bron: Pixabay
“Squirten? Vind ik maar een gedoe hoor.”
“Méén je dat nou? Oh, nee. Geef mij maar een goede handdoek en een paar goed geoefende vingers en ik lig te squirten dat het een lieve lust is.”
“Ach, het wordt allemaal wel heel erg verheerlijkt hoor. Ik vind het maar een kleffe bedoening.”
Ik zit op een feestje, tussen alleen maar vrouwen.
Het gesprek gaat binnen een seconde van een bepaald merk zonnebrand naar squirten en ik kan alleen maar grote ogen opzetten. Een beelddenker ben ik, en ik zie de desbetreffende dames wijdbeens sproeien als ware zij een fles priklimonade die te hard geschud is. Niet heel erg erotisch geladen word ik van die gedachte.
De dames zien mijn verbaasde blik en ze besluiten een stapje verder te gaan.
“Kan jij jouw vrouw eigenlijk spuitend laten klaarkomen, Gabriël?”
“Zullen we je anders wat ‘handreikingen’ bieden?”
“Ja, hahaha, een ‘handleiding‘!”
En nog veel meer van dit soort humoristische opmerkingen kirren ze richting mijn inmiddels rode hoofdje.
“Joh, als God had gewild dat een vrouw standaard spuitend zou ejaculeren, dan had hij iedere vent wel voorzien van de kwaliteiten die Mozes had. Dan kon de man prima zo’n zee aan ziltig vocht doormidden laten splijten,” antwoord ik.
“Snedig, dat ben ik,” werp ik fier de groep in, als er een stilte valt.
Daarna barst de groep Gillende Gleuven in lachen uit.
“Ik ken niemand die een directe link tussen de bijbel en squirten kan leggen, maar jij doet het gewoon,” hyperventileert een van de dames, terwijl ze de tranen uit haar ogen wrijft.
En ik ben alleen maar blij dat die tranen niet in haar broekje zitten.
Niet lang daarna komt het gesprek op brownies en op cannelloni.
Gelukkig maar, want aan culinaire orgasmes weet ik tenminste wél te voldoen.
