Een uitermate tevreden klant transformeren in een getergde consument; dat is de bedenkelijke ‘aankoopbeleving’ die Mediamarkt tot kunst heeft verheven. Zoals bij wel meer grote bedrijven is ‘service’ ook bij deze elektronica-gigant een lokmiddel wanneer je geld komt brengen. Maar wil je nadien nog hulp, dan geldt het adagium: ‘Gegeven is gegeven.’ Dus kun je, voor goede service, beter naar de dichtstbijzijnde kantoorartikelenhandelaar om een markeerstift te kopen, waarmee je op je buik in kapitalen kunt schrijven: ‘VERGEET HET MAAR!’
Onlangs mocht ik op pad om voor mijn snotapen een PS4 Pro te kopen. Het geld dat zij in hun korte bestaan hadden gespaard, was tezamen – hadden zij als ware Oom Dagobertjes geteld – voldoende om de spelcomputer aan te schaffen. Oftewel, papa kon vast wel de spelcomputer én het spel Spiderman kopen en installeren, terwijl de snotneuzen een paar dagen bij mama zouden zijn. Uiteraard met als doel om dan op woensdag, wanneer de apen weer bij papa zijn, direct te kunnen gamen.
‘Zo gezegd, zo gedaan’, dacht ik. Dat viel flink tegen! De dichtstbijzijnde elektronica-handelaar (Mediamarkt), zo bleek in de winkel, verkocht alleen online de PS4 Pro. En ook het spel was op locatie niet voorradig. Maar hierdoor begon de verkoper, amper een adolescent, vragen te stellen die mij een hoop kopzorgen zouden besparen. Want mijn oude grijze Sony-kast heeft enkel Scart als input.
De Mediamarkt-knaap wist niet waar ik het over had: “Scart? Is dat niet iets van vroeger?” Behalve dat ik mij ineens een expert op het gebied van antieke technologieën voelde, realiseerde ik me dat ik geen enkele PS4 zou kunnen aansluiten op mijn museumpronkstuk. Het aanvalsplan gooiden we overboord en het grote improviseren mocht beginnen. En eerlijk is eerlijk, daarbij ben ik enorm goed geholpen door de verkopers.
Maar eenmaal thuisgekomen bleek de aanbevolen optische kabel toch niet de juiste te zijn. En een USB-kabeltje ontbrak. Dus op woensdagochtend stond ik, direct na openingstijd, weer bij Mediamarkt op de stoep om de fout, die door hun advies was ontstaan, te herstellen.
Helaas was men weinig behulpzaam! Voor een ongeopende optische kabel van 19 eppo, kon ik er slechts 9 van terugkrijgen. Want ik had korting gekregen: op pak ‘m beet één rooie (1000 euro) waren ze me 2 juutjes (20 euro) tegemoetgekomen. Da’s dus 2% korting! Echt om over naar huis te schrijven! Hoe dan ook, de kabel van 20 euro was spontaan nog maar de helft waard. Ondanks dat deze niet uit de verpakking was geweest, want de Mediamarkt had de korting op de bon verrekend op twee producten (waaronder dus de gewraakte kabel).
Na lullen als Brugman, want voor mij zat die korting op de totale order (dus niet op één product), mocht ik een kabeltje hebben van 8 euro. Kortom, een euro minder dan zij in eerste instantie van plan waren te geven en 11 euro minder dan de om te ruilen kabel waard was. Dus liet ik weten dat ik ook nog een USB-kabeltje miste. “Doe dat andere kabeltje van 7 euro erbij en we hebben het nergens meer over.”
Nou, ik was ze een poot aan het uitdraaien volgens de verkoper: “Wij zitten hier niet in de business van gratis spullen weggeven!”
“Gratis weggeven? Ik heb godverdomme gisteren hier 1000 euro uitgegeven, daarop heb ik 2% korting gekregen. En die probeer je nu af te pakken!”
“Ja, en! Je hebt toch een kabel voor 10 euro gekregen? En nu wil je voor 15 euro kabels meenemen.”
“Je doet net alsof ik je aan het beroven ben, maar jij probeert mij te beroven! Ik breng je een kabel van 20 euro terug en vraag om twee kabeltjes die samen 15 euro zijn en dan hoor je mij niet meer klagen over de resterende 5 euro.”
Het heeft veel voeten in de aarde gehad, maar om kwart voor twaalf hebben zij dat extra kabeltje opgegeven en ik 0,5% van mijn korting. Door al het gesoebat was de PS4 dus nog steeds niet volledig aangesloten, toen mijn snotapen thuiskwamen.
Onderaan de streep had ik véél meer korting gehad én nóg meer service bij een klein elektronicabedrijf. Dus mij zien ze nóóít meer bij de Mediamarkt. ‘Ik ben toch niet gek!’
En een PS4 pro is alleen maar nuttig als je tenminste een 4K tv hebt. Dus je had best wat geld kunnen besparen door een ‘slim’ te kopen. Weet ik van onze collega drs. P Vugts, die nogal veel kennis van games heeft.
Je kan wel een motor van een Ferrari in een oude Toyota proppen, maar zo’n auto kan de kracht helegaar niet aan.
Mediamarkt vind ik een prima winkel om simpele dingetjes te kopen als kabeltjes, usb-sticks of dvd’s die toch niemand wil zien. Maar als ik een apparaat moet kopen, haal ik die liever bij een zaak die iets duurder is, maar waarvan ik weet dat de dienstverlening prima is.
Zelf kreeg ik bovenstaand advies, een pro of een slim, van Pascal en daarna ben ik naar een speciaalzaak gegaan. Uiteindelijk kocht ik een ps4-aanbieding die 10 euro duurder was als Bol.com, maar de man achter de balie nam alle tijd voor me, adviseerde mij dezelfde aankoop als P. deed en gaf mij meteen allerlei adviesen over de installatie. Da’s mij die 10 euro wel waard.