Bron: Morguefile.com
Op mijn blog van vorige week kreeg ik – op Facebook – de volgende reactie:
“je voelt je verlaten, als je introvert bent en er dus niks aan doet. Potdomme 17.5mil mensen om je heen. Dus doe er zelf wat aan. Hahaha” (nee sorry, geen afsluitende punt).
De blog zelf ging echter helemaal niet over mijn “Verlaten-Man-zijn” (die ging over dick & titty pics), maar blijkbaar doet dat er niet toe; het staat in de titel en dan moet het dus wel daarover gaan. Opnieuw hét bewijs dat mensen voor geen meter lezen; ze scannen hooguit de titel, meer niet. Doorklikken om het geschrevene zélf eens te bekijken (kijken, hè), is al teveel gevraagd. Werkelijk goed lezen is er al helemáál niet meer bij. Een wereld van koppensnellers en klikkers die te lui zijn om voor de duvel te dansen (tenzij het om een kliklijn gaat). Met je Hahaha.
Soms vraag ik me af of er überhaupt nog wel gelezen wordt. Een artikel dat meer dan 15 vulwoorden en minder dan 20 visualisaties (dat zijn plaatjes en video’s en zo) bevat, is blijkbaar te vermoeiend. Dat steeds minder mensen goed kunnen schrijven, daarmee kan ik leven. Daar kan ik zelfs ván leven; ik schrijf voor mijn dagelijks brood, omdat anderen het niet willen / kunnen / interesseert. En de rest van de doorsnee clickbait-artikelen wordt sowieso toenemend door robots “geschreven”. Maar dat mensen niet eens meer echt lézen, dat doet toch wel pijn.
Mijn reactie op het voornoemde was dan ook:
“Alsof het daarover gaat 🙄. Dit is de tweehonderdzoveelste aflevering; die titel kreeg ik in het begin mee en die heb ik maar gehouden. Da’s alles.”
Dat is dus de enige reden waarom er boven al mijn blogs nog steeds ‘De Verlaten Man’ staat; daarmee begon het. Met het feit dat mijn ex de deur achter zich dichttrok en mij (en de kinderen) achterliet. Verliet. Maar dat was tóén.
Nu, dik 4 jaar na aanvang van mijn schrijverij op HoeMannenDenken en ruim 5 jaar na mijn relatiebreuk, is er vanzelfsprekend veel veranderd. Geen zorgen: verlaten voel ik mij al lang niet meer. Ik heb weliswaar geen vaste relatie, maar dat is niet omdat ik die niet kan vinden. Dat is omdat ik het helemaal prima vind zo. Genoeg gezellige vrienden én vriendinnen, zat leuke dates en aanspraak, nul eenzaamheid en een prima leven, waarvan mijn kinderen het grootste deel vullen (ja, ze wonen officieel bij mij, dat even voor de duidelijkheid).
Dat is dus het hele eieren eten: “De Verlaten Man” is mijn titel. Die kreeg ik, die waardeer ik en die heb ik dus gehouden. Dat ben ik. En ik ben trots op het feit dat ik al bijna 4,5 jaar lang in die hoedanigheid mag bloggen op een meer dan fijn schrijversplatform als HoeMannenDenken. Dus, plaatser van voornoemde reactie en andere non-klikkers, begin eens met fatsoenlijk lézen {LE·ZEN} in plaats van de karige koppensneller, de lamenterende leesluilak en de snode snel-oordeler uit te hangen.
Ik heb bijna al je columns volledig gelezen. Eerlijk gezegd ben ik een bingelezer ervan. Eens in de zoveel tijd lees ik er ee stuk of 10 achter elkaar. Het irriteert me dan dat ik moet ophouden als ik klikpijn krijg omdat er geen andere manier is om door oudere columns te bladeren dan door veel terugklikken.
Veel mensen lezen niet. Dat was altijd al zo, ook is daarom de strip zo succesvol. Schrijvers schrijven voor mensen die wel lezen en niet voor de mensen die niet lezen, die zoeken het maar uit.
Als je je daar aan moet aanpassen, kun je alleen nog zweverige zinnen op strandachtergronden schrijven van het Rhumi achtige soort, en anders wel poezenfoto’s met bijschrift. Daar is al te veel van.