Met je ongetrainde lijf, vanuit je luie stoel, paffend en zuipend, ‘opbouwende’ kritiek leveren op de televisie, waarop voetballende topatleten heen en weer dansen: ‘Schiet dan, godverdomme!’ Dat is het type volk dat via sociale media o.a. het ludieke ‘Allah’s Afbakbar‘-bordje van de Zwarte Cross hekelde. Nee, het is nog erger! Deze analogie past beter bij het verwijt dat er te weinig vrouwen in de line up staan van ‘s werelds meest succesvolle festivals.
In het geval van de Zwarte Cross zijn het mensen die commentaar leveren op wat een ander eet: ‘Gadverdamme, eet jij dát?’ Het ligt niet op hun bord. Er is ze geen hap aangeboden. Kortom, of zij het lekker vinden (of niet) is irrelevant. Maar dat weerhoudt hen niet van deze overbodige informatie luidkeels te delen – vermoedelijk in de hoop dat jij voortaan dingen gaat eten zie zij wél lekker vinden – met degene wiens mening er wel toedoet.
Da’s een véél betere analogie. De mensen die op sociale media het voortouw namen bij het demoniseren van de Zwarte Cross, zijn er zelf nooit geweest. Noch hebben zij plannen om het festival óóít te bezoeken. Maar dat doet er niet toe. Het evenement móét en zál schikken naar de wensen van hen die geen enkele intentie hebben om tot de clientèle te behoren.
Bron: Unsplash.com
Uiteraard ben ik hartstikke blij voor Sevn Alias, die blijkbaar zo succesvol is dat hij goed betaalde gigs kan weigeren. In zijn reactie op Instagram wekt hij de suggestie dat ie nietsvermoedend positief was ingegaan op een uitnodiging van een Grand Dragon om de entertainment te verzorgen op een (Ku Klux) Klan-meeting. Ik zou zeggen: ‘Blijf voortaan alsjeblieft weg! Jouw bijdrage is niet onmisbaar.’
Maar ja, het is vooral spijtig dat de organisatie heeft toegegeven aan de druk van mensen die geen cent bijdragen aan de omzet. Jullie hebben één vinger gegeven, maar zij zullen nu jullie volledige arm uit de kom trekken. Want door toe te geven is er een dilemma voor de komende jaren gecreëerd.
Door volgend jaar geen ludieke bordjes te plaatsen, doe je de Zwarte Cross-bezoeker tekort. Door ze wel te plaatsen, roep je de toorn van de sociale media-dictatoren over je af. Maar deze laatsten behoren niet tot de doelgroep. Jullie hebben namelijk het geluk dat de échte Zwarte Cross-bezoeker wél weet dat een ludiek bordje geen oproep tot een feestelijk lynchpartijtje is, omdat het in beginsel al geen racistische uiting is. Oftewel, in de woorden van Maurice de Hond: ‘Ik zeg: “Gewoon, doen!”‘
