Afbeelding van congerdesign via Pixabay
‘Lâche waor!’ zou Tineke Schouten zeggen, als ze aan het lachgas zat. Het is een heuse rage, jongeren die met een stel vrienden naar een parkeerplaats gaan, een tank distikstofmonoxide meenemen, een ballon vullen, inhaleren en lachen maar! Naar het schijnt voelen ze zich opgewekt, krijgen ze een heel apart gevoel vanbinnen. En vervolgens rijden ze naar huis.
Gekkenwerk, vinden ze bij verslavingsinstelling Novadic-Kentron. De prettige roes die gebruikers ervaren, komt door een zuurstoftekort in de hersenen. Dat klinkt al niet erg gezond, en daar komt nog eens bij dat het zorgt voor een verminderde concentratie. Niet handig, als je achter het stuur kruipt. Het aantal verkeersincidenten onder invloed van lachgas is gestegen van enkele tientallen in 2016 tot 960 in 2019, en dan is het jaar nog niet voorbij.
Er zijn zelfs jongeren die tijdens het autorijden lachgas inhaleren, gevaarlijke manoeuvres uithalend terwijl ze hun ballon vullen of aan de mond zetten. Waarom ze juist in de auto gebruiken? Iedereen weet dat het verboden is. Veel jongeren gebruiken toch, maar niemand wil als gebruiker bekend staan. In de auto wanen ze zich onbespied, net als mensen die niet handsfree bellen. Bovendien kunnen ze niet omvallen in de auto, wat regelmatig schijnt te gebeuren. Ook al een veeg teken, zou je denken.
Ook al zijn het vooral jongeren die lachgas gebruiken, het gebruik van stimulerende middelen is van alle tijden, en van alle leeftijden. Dit is slechts de meest recente trend. Sommige middelen zijn verboden, andere niet. De zoektocht naar middelen of manieren om even deze wereld te verlaten, even je prettig of sterk te voelen, even niet aan pijn of verdriet te hoeven denken of wat dies meer zij, is al aan de gang sinds het begin der tijden. Lijmsnuiven, blowen of harddrugs gebruiken, alles is al eens geprobeerd of zal geprobeerd worden.
Of het ligt aan de leeftijd dat gebruikers zich niet bewust zijn van de risico’s? Heel wat volwassenen kruipen met een stuk in de kraag achter het stuur, in de volle overtuiging dat ze weten wat ze doen. En zitten er volledig naast, ook al maken ze geen brokken.
Dat Novadic-Kentron, de politie en de ouders van deze jongeren zich zorgen maken, is begrijpelijk. Is de lachgasrage voorbij is, dan komt er wel weer iets anders. Wat het ook moge zijn, er zullen mensen zijn die gebruiken, en anderen die zich daar zorgen om maken. ‘Nie lâche waor’, zou Tineke zeggen.
