
Bron: Pixabay
“Tongzoenen lijkt me super smerig, maar ik denk wel dat ik het later ga doen, pap. En ik wil best kinderen, maar ik zie zo verschrikkelijk op tegen seks.”
Zoon – gediagnosticeerd met McDD – en ik trotseren samen een wandeling van 11 kilometer in de omgeving van Vaals.
“Weet je, iedereen gaat ooit een keer tongzoenen. En ooit ga je naar seks verlangen.”
Ik ratel het vrolijk terug naar mijn zoon. Trots op het feit dat hij het hier met mij over durft te hebben.
Tegelijkertijd weet ik dat zijn puberteit een stuk heftiger zal worden dan voor een gemiddelde puber.
Zoon is bijna elf.
Zijn lichaam begint de eerste sporen van verandering te tonen. Zijn interesse in de andere sekse is gewekt. Meisjes vallen bij bosjes voor mijn zoon, want hij is in het bezit van een engelachtige schoonheid.
Zijn sociaal emotionele leeftijd komt echter niet boven vijf jaar uit. Wat betekent dat binnenkort zijn hormonen op een andere manier met meisjes willen spelen dan zijn geest aan kan.
Die discrepantie baart mij zorgen.
Het leren kennen van je seksualiteit is een prachtige reis, maar met pech zal die reis voor mijn zoon alleen maar negativiteit opleveren.
Alweer.
Mensen met McDD hebben een totaal ander leven dan de gemiddelde mens.
Ik gun mijn zoon een zo’n onbezorgd mogelijk bestaan. Maar als je hersenen anders ontwikkeld zijn, loop je nu eenmaal tegen verschrikkelijk veel problemen aan.
Zoon snapt dat.
Hij weet donders goed dat hij anders denkt.
Dat hij achterblijft op bijvoorbeeld zijn zusje, qua ontwikkeling. Zoon zit in groep 5, Zus in groep 6. Terwijl ze 15 maanden jonger is.
En – meisjes groeien nu eenmaal sneller – zus is al bijna een centimeter groter dan Zoon.
Zus durft in de Baron, Zoon vindt De Vliegende Hollander nog best eng.
Zus slaat nooit.
Straks komt seksualiteit om de hoek kijken.
De fysieke ontwikkeling van Zoon begint eerder, maar Dochter zal hem vermoedelijk ook hierin snel voorbij schieten. Op elk gebied.
Testosteron versus oestrogeen.
Dat wordt lachen, voor mijn vrouw en ik.

Bron: Pixabay
Ik hoop maar dat Zoon een begripvol meisje leert kennen.
Een meisje dat samen met hem de seksuele ontdekkingsreis maakt. Met alle geduld, met wederzijds respect en met alle liefde.
“Als het moet, leer jij me dan hoe ik mij moet scheren, pap?”
Ik schrik op uit mijn mijmering.
“Natuurlijk lief.” En bij het Drie-Landen-Punt drinken we smerige, aangelengde cola en ontwijken we wespen.
We zien een veldmuis, en de zon brandt op mijn kale schedel.
Ineens snap ik het; geniet van ‘nu‘.
Geniet van het feit dat je met je zoon door de heuvels wandelt, en dat hij voldoende vertrouwen in je heeft om het met je over seks te hebben.
Ontspan.
Die puberteit komt later wel, en dan leer ik er vast mee om te gaan.
Meer blogs over McDD lezen? Klik hier.
Liefdevolle pijn.