Bron: Pixabay
“Waarom zeggen mannen nooit de waarheid?”
Ik zit naast een goede vriendin. Ze kijkt me vragend aan. Haar ogen puilen ongeveer uit haar kassen.
“Ik bedoel, waarom draaien mannen al-tijd om de hete brij heen?”
“Geen idee. Als ik er goed over nadenk doe ik dat inderdaad best vaak. Vooral als een gesprek heel persoonlijk wordt, en als mij gevraagd wordt om mijn meest intieme gedachtes uit te spreken.”
Mijn vrouw zal het per direct beamen, denk ik.
“Dat snap ik niet, want in een relatie moet je toch gewoon 100% eerlijk durven zijn? Anders vertrouw je de ander blijkbaar niet genoeg.”
Oei. Het zit diep, denk ik, terwijl ik naar de sterren staar. Zoekend naar een antwoord zwijg ik.
Ze heeft gelijk. Natuurlijk heeft ze gelijk.
In een relatie moet je elkaar vertrouwen. Je moet de vrijheid voelen om schandalig eerlijk te zijn.
“Maar als je een kijkje geeft in de diepste krochten van je ziel, dan ben je heel kwetsbaar. Mannen durven zich niet kwetsbaar op te stellen. Ik durf dat in ieder geval niet.”
“Ik vind dat zo’n zwaktebod,” sneert ze terug.
“En ik maar denken dat vrouwen altijd om de hete brij heen draaien,” grap ik.
“Leg eens uit,” zegt ze.
“Dat wordt toch beweerd? Dat vrouwen het eng vinden om te zeggen wat ze daadwerkelijk vinden? Daarom hebben vrouwen onderling altijd zo lang ruzie. Mannen vloeken een keer, ze geven elkaar een tets en daarna drinken ze bier.”
Ze is er stil van.
“Ik zeg altijd de waarheid,” begint ze, “misschien dat ik daarom mannen afstoot. Ik ben te direct voor ze, misschien?”
En dan vertelt ze verder. Een heel persoonlijk, waardevol gesprek wordt het. Waarin we 100% oprecht zijn, en schandalig eerlijk.
De volgende dag kijk ik naar het trouwfilmpje van twee hele mooie mensen. De liefde druipt van het scherm.
Ik stuur ze een berichtje.
“Gun elkaar altijd de waarheid,” schrijf ik, en ik voel me net een relatietherapeut.
