Geschikt voor menselijke consumptie: raapstelen. (Foto: Pascal Vugts)
Vergeten groenten – ken je die term? Dat zijn groenten die ooit massaal gegeten werden, en daarna niet meer. Ze verdwenen uit de schappen en bestonden alleen nog in verhalen uit oude kookboeken. Vergeten, en vaak niet geheel zonder reden.
Sommige groenten zijn niet voor niets vergeten. Simpelweg omdat ze totaal niet te vreten zijn. Ze stammen uit een tijdperk dat er louter wortels, uien en aardappelen werden gegeten en gado-gado, avocados of quinoia-meuk nog ver van de culinaire landsgrenzen verwijderd waren.
Sinds een poos hebben we thuis een soort van abonnement op producten van een biologische boerderij. Voor een vast bedrag pikken we wekelijks een tas op die een pretpakket aan groenten en fruit bevat. Hartstikke leuk en goed voor het mejeu bovendien. De inhoud varieert per week. Het fruitgedeelte gaat van dikke perzikken en sappige druiven tot een meloentje en appels van het seizoen.
Wat betreft groenten is het maar net wat ze die week uit de grond trekken. Daar zit een hoop spul tussen dat ik serieus niet eens herken. “Weet jij wat dit is?” vraagt mijn vriendin terwijl ze een of ander groenig bladerenfestijn omhoog houdt. Ik weet niet wat het is maar dat paarden er van zouden smullen is duidelijk.
Het aanbod groente en fruit van de lokale super ken ik van buiten. Daar staan tenslotte handige bordjes bij de bakken die me het verschil tussen een mineola en een sinaasappel uitleggen. Zodoende snap ik dat een papaya geen meloen is en is het onderscheid tussen hand- en perssinaasappels me duidelijk. Als slaaf van de commercie ben ik gezegend met een breed aanbod aan voorgesneden wokgroenten. Handig, maar ook de reden dat ik zonder die bordjes geen Chinese kool van een koolraap weet te onderscheiden. Laten nu net deze twee groenten uit de tas met biogroenten tevoorschijn komen – zonder bordjes.
Vandaag trok ik een bosje stengels uit de groententas waarvan ik echt geen idee had wat het kon zijn. De konijnen zouden er wel raad mee weten. Soms begrijp je de reden achter ‘vergeten groenten’. Inmiddels ben ik erachter dat de stengels daadwerkelijk voor menselijke consumptie zijn bedoeld. Dat het om raapstelen gaat waar je stamppot (toch de meest bondige samenvatting van de cuisine Hollandaise) of soep (een soort natte, haast drinkbare vorm van stamppot) mee kunt maken en dat het mega-gezond is. Zo maar eens een recept zien op te duikelen. ‘t Zal mij benieuwen; een pizza bestellen kan altijd nog.
