
Bron: Pixabay
“Misschien ben ik gewoon vrolijk. Ik weet het niet.” Zoon, gediagnosticeerd met McDD, stuitert alle kanten op. “Of misschien ben ik moe, of ben ik ergens heel erg gespannen over.”
Hij is heel druk, de laatste tijd. Hij schreeuwt, gilt, danst, springt. Zijn gedachten gaan alle kanten op en per volzin snijdt hij minstens drie verschillende onderwerpen aan. Geen touw aan vast te knopen, niet te volgen en door mij al helemaal niet op te anticiperen. Maar misschien is hij inderdaad alleen maar vrolijk.
Dat hij het echt niet weet, waarom hij zo druk is, dat is niet zo gek. Zoon voelt alle emoties op volle kracht, maar hij kan ze nooit verklaren. Zo kan hij ongelooflijk boos worden als zijn boterham scheurt bij het boter smeren, maar als hij later gevraagd wordt waarom hij zijn bord tegen het keukenkastje kapot heeft gegooid, waarbij hij het gezicht van Zusje op een haar na miste, dan heeft hij geen idee waarom.
We serveren zijn maaltijden niet meer op het Wedgewood servies dat mijn vrouw van haar opa kreeg. Blokker verkoopt prima servies.
“Hoe weet je dat je verliefd op haar bent?” Dat was ook zo’n onzin vraag van mij. Zoon weet dat helemaal niet. Hij kan het sowieso niet onder woorden brengen. Zoon is verliefd. Want dat is zo. Punt.
“Wat dacht je toen je op het spoor ging liggen?” Ik mag geen antwoord verlangen, hoe graag ik dat ook zou willen. “Omdat de wereld beter af is, zonder mij.” vertelde Zoon. Maar hoe hij tot die conclusie kwam, hij zal nooit in staat zijn om daar een antwoord op te geven.

Bron: http://hmd.plaatjesgenerator.nl
Omdat Zoon alle emoties in de extremen ervaart zal er altijd een reële kans bestaan dat ooit de treinen niet rijden vanwege hem, wegens een ‘ongeval met een persoon’. Met in ons achterhoofd het besef dat hij een uur later misschien weer supervrolijk op de trampoline had kunnen springen. Gekmakend, als je daar over gaat nadenken.
Dus op mijn opmerking; “Waarom ben je zo druk jongen?“ moest ik geen verklaring verwachten. Eigenlijk moet ik er niet eens een opmerking aan wijden. Beter kan ik het gewoon accepteren.
Zoon is vrolijk. Punt.
Meer blogs over McDD? Klik hierhier.