Bron: Unsplash.com
De term ‘het is uit Amerika over komen waaien’, staat zonder uitzondering al tientallen jaren synoniem voor matige kwaliteit, ongezond, onzinnig en met enige regelmaat zelfs onderdrukkend. Dit gaat zeker op voor de term mansplaining. Het stopwoordje voor radicale feministen wanneer zij in aanraking komen met een goed onderbouwde, maar onwelgevallige mening, afkomstig uit een mannenmond.
Ja, inderdaad! Mansplaining is niets anders dan een poging om mannen monddood te maken, op basis van een gebrek aan uniformiteit qua geslachtschromosomen. Als er ooit penisnijd bestond, zoals Sigmund Freud dit omschreef, dan is dat toch wel nu in de vierde feministische golf. Welke vooral getekend wordt door het radicaal feminisme. Wat logischerwijs Freuds andere ridicule notie – castratieangst – eveneens tot realiteit maakte.
Bron: Unsplash.com
Nee, mansplaining is een ordinaire manier om mannen die regressief links niet omarmen, al voor aanvang van een discussie te diskwalificeren. Een soort veiligheidsventiel dat in iedere discussie kan worden ingebouwd, wanneer het o zo zekere wereldbeeld tot wankelen is gebracht. Dan roept men: ‘Mansplaining‘ – het equivalent van ‘buutvrij voor de hele kliek’ – en men hoeft geen aandacht meer te besteden aan de oorzaak van het wankelende wereldbeeld.
Een soort struisvogelpolitiek dus. Valide argumenten hoeven niet meer aangehoord te worden, want de man is de pas afgesneden. Maar het gebrek aan ruimtelijk inzicht bij de radicale feministen, maakt dat zij totaal verrast worden wanneer een vrouw exact dezelfde valide argumenten aanhaalt. Het wereldbeeld wankelt wederom.
De pas afsnijden is nu geen optie, want nu spreekt een vrouw. Oftewel, iemand die volgens het radicaal feminisme al eeuwen wordt onderdrukt door het patriarchaat. Dat zijzelf nog geen eeuwenoude dames zijn, hindert niet en is bovendien mansplaining in z’n puurste vorm, indien een man het aanhaald. Maar goed, een vrouw die niet in de pas loopt, wordt bij de enkels afgezaagd. Ze zou niet solidair zijn, maar ze wordt wel aangehoord.
Daarmee maken radicaal feministen zich schuldig aan alles waarvan zij mannen en het patriarchaat de schuld geven. Maar zij hebben één heel groot geluk. Zij kunnen dit stuk namelijk keihard op legitieme wijze negeren. Nou ja, legitiem? Voor hen legitiem, want ik ben een fallusdrager. Wat dit artikel een mansplaining mansplanation maakt, oftewel mansplaining in het kwadraat!
