Dochter heeft een studiedag. Haar moeder en haar broer zijn al voor 8 uur de deur uit gegaan, en ik ben thuis. Dochter neemt het er van; rond 9 uur staat ze pas op.
Op blote voeten trippelt ze naar de keuken. Een vrolijk “goedemorgen papa!” rolt over haar lippen en ze zet de stoel voor de kastjes. Uit de hoogste keukenkast pakt ze cruesli en een bakje. De koelkast wordt verlost van de yoghurt en niet lang daarna verbergt een flinke laag suiker de overdaad aan ontbijt in een bakje.
Dochter duwt haar lijf tegen mijn vettige lichaam en ze pakt de afstandsbediening. De klassieke muziek wordt vervangen door Ducktales en met grote blauwe kijkers vraagt ze wat we vandaag gaan doen.
Ik zeg dat ik het huis ga poetsen. En ik moet nog even naar de winkel om stokbrood te kopen. Vanavond eten we namelijk erwtensoep. Die ga ik straks alvast maken, zodat hij goed kan indikken. En tussendoor laat ik de hond uit, moet ik een wasje draaien en wil ik eigenlijk nog een blog schrijven over het feit dat dochter een studiedag heeft.
“Saai,” gilt ze. “Allemaal stomme en onnodige dingen,” vindt ze. Tijdens een studiedag moet papa dochter verwennen. Met een oneindig aantal Barbie films, of Disney. Als lunch moet ik door de drive-in van KFC en in de avond eten we een pizza. “Erwtensoep is pas echt lekker als het een nachtje heeft gestaan. Heb je zelf gezegd, pap.”
Eigen foto gve
Trouwens, cruesli is heel zoet als je daar veel suiker over gooit. Een echt lekker ontbijt zit verstopt in de chipsbak. Wil ik Barbie Mariposa of Barbie en het Zwanenmeer? Kies maar. Maakt niet uit welke, want daarna kijken we de andere. Ze ratelt vrolijk door terwijl ze de DVD in de ps4 duwt.
Ik giet de laatste druppels koffie in mijn huig en ik wandel naar de bak vol chips. Nacho cheese wordt het, want die vindt mijn dochter echt heel lekker.
