Och, die herfst hè? Confronteert je met een reeds lang geëindigde zomer. Weg zijn de mooie dagen en lange avonden vol licht. De herfst is áán, zover is zeker. Zeker zoals deze week, met meer regen dan je hebben wilt. En dan nog opstaan terwijl het buiten nog donker is!
Wen er maar aan, aan de herfst. En als je er aan gewend bent, dan is ‘ie weer voorbij en kun je je opmaken voor een seizoen dat zo niet nóg depressiever is in al zijn uitingen. Zo’n kille winter met doodse takken aan kale bomen, dat staat je ook nog te wachten.
Waarom de herfst symbool staat voor somberheid en melancholiek, dat begrijp ik niet zo goed. De herfst, die is prachtig. In de herfst zijn de bossen op hun mooist. Bomen ontploffen van kleurenpracht en knallen bladeren in rood, geel, bruin en paars op je af. De zon staat laag en straalt warmgele stralen. Schemeringen schilderen een kleurenpalet in de lucht om je netvlies bij af te likken. Daar kan toch niks tegenop?
En dan het eten en drinken. Bokbieren op links, spruitjes en stoofgerechten op rechts en met een beetje mazzel is de tafel binnenkort ook weer gedekt met tal van wildgerechten. De herfst is smullen waar je bij staat.
Ik geniet dan ook met volle teugen van dit seizoen. Liever dan zo’n waterkoude Hollandse net-niet winter, waar de dagen ondergedompeld zijn in 50 tinten grijs, maar dan zonder de kinky sex en desondanks je tóch om de oren zwiept met snerpende kou. Over een ware butt fucker gesproken. Nee, dan liever de herfst.
Hier kan ik mij alleen maar bij aansluiten…I really love autumn!