Bron: Pixabay.com
Uit spuit, de staking is uit! Oh nee, tóch niet. Tja, eerst wél tevreden met honderden miljoenen extra. Maar goed – stikstof hier, PFAS daar – alle stakingen zijn een succes! Dus geeft het basisonderwijs niet zomaar op. Ook niet wanneer de wens eigenlijk al gehonoreerd is.
Ja, mijn mening is niet… uhm… van de populaire soort. But hey, who cares? Ik niet in ieder geval! Want, dat héél veel mensen het ergens mee eens zijn, wil namelijk nog niet zeggen dat zij het gelijk aan hun zijde hebben. Justum, af en toe is de populaire mening ‘zorgwekkelijk’. Da’s dus het befaamde verschil tussen gelijk krijgen en hebben. En dan moeten alle juffen en die ene anderhalve meester in het basisonderwijs, ineens van alles goedkeuren wat voorheen fout was. Zoals zij binnenkort het woord ‘zorgwekkelijk’ en wij nu een staking moeten goedkeuren.
Want ik was tot de staking van afgelopen jaar – die óók al honderden miljoenen extra losmaakten – helemaal niet op de hoogte van hoe de lonen in het basisonderwijs er werkelijk uitzien. En die zijn nota bene voor iedereen inzichtelijk. Wat maar weer aangeeft dat vrije toegang tot informatie, zonder goede educatie, lang niet altijd leidt tot kennis.
Bron: Pixabay.com
Nou, het startersloon in het basisonderwijs ligt dus op ruim €3000 per maand. Het salarisplafond ligt op een riante €5600, welke in theorie in 15 jaar kán worden bereikt. Oftewel men begint al bovenmodaal en eindigt op ruim tweemaal modaal.
En ja, het is niet leuk om ver voor je pensioen te worden beroofd van je groeimogelijkheden. Qua inkomsten dan, hè! Althans, wanneer je zelf weigert je in een positie te manoeuvreren waar je toch wél meer inkomsten kunt binnen harken.
Hoe dan ook, ik vind dat je enorm veel lef hebt om te klagen wanneer je bovenmodaal beurt. Zeker omdat ik nog nooit de modus inkomstencategorie heb kunnen vinden bij het CBS of EuroStat. Wat mij doet denken dat de meest voorkomende salariscategorie lager uitvalt dan het gemiddelde.
Maar goed, er is dus een lerarentekort. Althans in de grote steden. Uhm, eigenlijk alleen in de Randstad. Nou, dat kan wel zijn, maar mijn ‘geboren Mokummers’ hebben ze dubbel. Pssst, da’s dus in Amsterdam. Ennuh… ruilen?
En die dubbele leerkrachten sturen mij dus een brief om begrip te wekken voor de aanstaande staking. Een brief vol platitudes, want klaarblijkelijk staken de leerkrachten én de voltallige directie niet voor zichzelf. Nee, zij staken omdat zij zich zorgen maken over de toekomst van mijn kind(eren). Joviaal, hè?
Dus ja, sinds de Mammoetwet gaat het de mist in met het onderwijs. En alle ontstane hiaten worden gedicht met nieuwe mankementen. Waarmee onze o zo moderne, educatieve systeem een structurele problematiek van ongekende proporties kent.
Die overigens niet een, twee, drie wordt opgelost door het trekken van de portemonnee. Maar de oplossing is staken en vragen om meer geld? En wat ik dan bovenal ‘zorgwekkelijk’ vind, is dat het onderwijs, hét instituut dat ons betrouwbare informatie hoort voor te schotelen, zich bedient van ‘alternatieve feiten’ en een misleidende context om haar doelen te bereiken.
