Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay
De waarheid of de leugen, het is een keuze waar we allemaal voor staan. Een leugentje om bestwil, dat kan toch geen kwaad? Of kun je beter te allen tijde kiezen voor de waarheid? Als het gaat om de mensen die ons land regeren, die ons aller belang dienen, zou ik hopen dat ze voor de waarheid kiezen, hoe moeilijk die ook is. Zwijgen terwijl je juist iets zou moeten zeggen, is hetzelfde als liegen. Je verschuilen achter een haperend geheugen ook, als je geheugen perfect werkt.
Al lijkt het me makkelijk, zo’n selectief geheugen. Als het even niet uitkomt, kun je je niets meer herinneren. Had ik toegezegd de vuilniszak buiten te zetten, of de vaatwassen in c.q. uit te ruimen? Daar kan ik me niets van herinneren. En dat mijn vrouw dan zegt dat het zou kunnen dat ze dat eventueel mogelijkerwijs wel aan me gevraagd heeft. Wellicht.
Dat is vrij vertaald de versie die het kabinet de Tweede Kamer en ons kiezers wijs probeert te maken. Het gaat hier over een bombardement in Irak in 2015 waarbij burgerdoden vielen, iets wat het kabinet ‘vergat’ te melden aan de kamer. Naar verluid had het te maken met het verlengen van de missie van de Nederlandse militairen, die het bombardement uitgevoerd hadden. Jeanine Hennis, destijds minister van Defensie, zegt dat ze het ‘vermoedelijk’ verteld heeft aan premier Rutte. Die op zijn beurt zegt dat ‘hij het niet uitsluit’ dat ze het hierover gehad hebben, maar hij kan het zich niet herinneren.
We kunnen niet uitsluiten dat beide bewindslieden inderdaad last hebben van geheugenverlies, al lijkt het wel selectief. Net zo selectief als de verontwaardiging van de oppositieleden, die heel wat minder verontwaardigd zouden zijn als de minister of staatssecretaris die de mist ingaat tot dezelfde partij zou behoren. Het gaat niet om wat er verzwegen wordt, maar wie het verzwijgt.
Wie ooit de ‘Van Koten en De Bie Verhoren’ heeft gehoord, klinkt het bekend in de oren. In deze parodie op de RSV-enquête van begin jaren ’80 hadden de betrokkenen van het ‘Rampenfonds’ ook last hadden van selectief geheugenverlies. Het was ‘voor hun tijd, of na hun tijd’ bij het ‘Rampenfonds’.
Hoe snel de leugen ook is, de waarheid achterhaalt hem wel. Ronald Koeman die ontkent dat er een Barcelona-clausule in zijn contract staat, politici die ontkennen dat ze wachtgeld of andere vergoedingen ontvangen, misstanden bij reality-tv, ze komen allemaal aan het licht, vroeg of laat.
Rutte koos voor de leugen, dat is hem aan te rekenen. Dat geeft te denken dat de leugen regeert.
