Hoewel je het niet direct zou zeggen, eten ook wij mannen wel eens fruit. We schreeuwen het alleen niet van de daken. We vervuilen niet onze social media met foto’s van exotische vruchtenfestijnen of tot powershake verpulverd fruit omdat we niet met dit soort consumptief gedrag te koop hoeven te lopen.
Dat het fruitspectrum af en toe vol verrassingen en ondergeschoven klassiekers zit, dat ontdekte je hier al eerder (en anders: bij deze). Soms flikt Moeder Natuur ons een fruitig geintje door ons een vrucht te serveren waar we toch even de nodige vraagtekens bijzetten. Zoals een doerian – een kneiterstinkende bal vol punten met een smaak die zich het best laat omschrijven als ‘uien-roomijs’ – of jackfruit, dat ondanks zijn stoere fruitnaam eerder een soort melige vleesvervanger is dan een welkom ingrediënt voor je fruitsalade.
Deze week struikelden we over de kiwibes. Hoewel, struikelen… het ding is amper groter dan een M&M en fopt je smaakpapillen waar je bij staat. ‘Kiwibes’ lijkt op als ‘kwibus’ en dat is het eigenlijk ook. Het is een klein, groenig besje met de smaak van een kiwi. Dat zal de naam wel verklaren. Kiwibes, bonzai kiwi of minikiwi… zelden zagen we een vruchtje met een meer schizofrene inslag als deze kleine rakker.
Waarom we ‘m toch even onder de aandacht willen brengen? Omdat we worden geacht dagelijks twee stuks fruit in te lassen in ons masculine dieet van steak, pils en stroopwafels. De kiwibes maakt ons leven zodoende stukken makkelijker.