Bron: Unsplash.com
Ouder zijn, ik vind dat lastig.
De kinderen komen thuis met teksten die ik niet ken. Zoals “Kapot moe“.
En ze luisteren naar muziek die ik niet snap. Of die ik heel stom vind.
Op hun telefoon hebben ze apps waar ik geen wijs uit kan. “Tiktok“, of “Like“.”Sneptjet“, ook zoiets.
De Draken openen de camera van hun telefoon, ze maken spastische bewegingen en ze frommelen wat op knopjes.
Ineens is hun gezicht bedekt met een hondensnuit. De stem is erg hoog en ze blijken te dansen op een wijsje dat ik nimmer zal erkennen als een kneiter van een hit.
Daarna checken ze ieder half uur hoeveel ‘fans’ hun filmpje al geliked heeft.
Ik snap daar niets van.
En ik snap er steeds vaker niets meer van.
Ik denk dat het komt omdat ik ouder ben. Of ouder word. Te oud, misschien wel.
Volwassen.
Zo. Het hoge woord is er uit.
Vol-was-sen.
Volwassenen vond ik vroeger altijd stom.
Jongeren vinden volwassen mensen rieken naar kukident.
De huidige generatie vindt mij nu volwassen, dus ouderwets.
Ik snap niets meer van de deze maatschappij en ik begin te mekkeren dat vroeger alles beter was.
Volkomen terecht dat mijn kinderen mij maar stom vinden.
Pubertijd staat ook nog eens om de hoek te loeren. De natuur stimuleert de gedachtengang van mijn Draken.
Daarbij merk ik zelf dat ik teruggrijp naar het nostalgische vroeger. Zo heb ik recentelijk Radio 538 uit mijn favorietenlijst gehaald. Ik luister nu naar Radio 2. Want zij draaien Queen, en Soundgarden. Niet alleen dat stomme “Reünie” van een of andere hazenlip.
Zo’n onmogelijk mis te verstane praatplaat, vind ik dat. Vroeger, toen was de muziek tenminste nog muziek.
Maar, eerlijk is eerlijk, ouder worden vind ik lastig.
Het staat voor mij synoniem voor het feit dat je niet meer meedoet met de jonge maatschappij. En dat is best een pijnlijk gevoel.
Hoewel.
Een paar weken geleden ging ik naar het ‘open podium’ van de basisschool van mijn dochter. Het thema was “ouders muzikaal verwennen”.
Kinderen deden hun dansjes op het toneel. Ze zongen enthousiast mee met bekende liedjes.
“Summer of ’69” kwam voorbij. “Smells like teen spirit“. “Bohemian Rhapsody“. De kinderen schreeuwden alle liedjes enthousiast uit hun hoofd mee.
Ik deed intens glimlachen.
Op weg naar huis luisterde ik naar radio 2.
En ik voelde mij een ontzettend hippe ouder.
