Als je er even over nadenkt is het gewoon discriminatie! De H van hetero ontbreekt in het rijtje LHBTI-etcetera. Want die H is niet onze H, maar de H van de homo’s, en zo sta je als hetero meteen op achterstand.
Ergens kwam het idee voorbij dat hetero’s het dan maar met de S (van Straight) moesten doen. Tweede keus en mosterd na de maaltijd, maar alla! Hebben we als hetero’s nog een keus? Als we erbij willen horen zullen we achteraan moeten aansluiten. Desnoods met de S.
Waarbij horen? Bij de LHBTI-gemeenschap (of community) zoals dat tegenwoordig zo knus heet. De grote gezellige familie van mensen die met elkaar gemeen hebben dat ze zichzelf hebben gevonden in hun seksuele identiteit. Allemaal verschillend, dat schijnt geen probleem te zijn. Maar hetero’s zijn niet uitgenodigd. Alsof hetero zijn niets voorstelt.
Voor die S is pas plaats ver achter de I (van Intersekse, iets tussen man en vrouw, zoiets als een cocktail van bier en wijn) want het aantal letters vermenigvuldigt zich waar je bij staat, als konijnen. Op dit moment (maar het kan zo veranderen) kunnen we met onze S nog net terecht in de top 10, helemaal onderaan.
De meest uitgedijde versie van LHBTI-etcetera die ik ben tegengekomen is LHBTIQAPC. Even op een rijtje: Lesbo – Homo – Biseksueel – Transgender – Intersekse – Queer (het labeltje voor wie zich nergens op wil laten vastpinnen) – Aseksueel (als je nergens opgewonden van wordt) – Panseksueel (als je van alles opgewonden wordt) – Cisgender (als je geen transgender bent)
We zullen wel moeten toehappen. Een plek in het rijtje is een soort erkenning. Dat je iemand bent. Iemand met een heuse identiteit. Ik ben hetero dus ik besta (met dank aan Descartes).
Als hetero’s zouden we het hoog kunnen spelen door keihard de H op te eisen. Want waarom zouden homo’s en lesbo’s niet samen met de L toe kunnen? Biseksuelen, trans- en cisgenders, queers, a- en panseksuelen redden het toch ook zonder een afzonderlijke mannelijke en een vrouwelijke variant? Maar goed, die strijd kunnen we later nog aangaan, als we er eenmaal bij zitten. Voorlopig doen we het met die S.
Ik ga niet de fout maken alleen voor eigen parochie te preken dus ik grijp de gelegenheid met beide handen aan om alvast een letter in het rijtje (en een plekje in de warmte van de gemeenschap) op te eisen voor andere miskende groepen die nog zonder erkende identiteit door het leven moeten. Ik noem er een aantal: Exhibitionisten (E), voetfetisjisten (V), gerontofielen (G, je vindt ze veel onder bejaarden, maar niet uitsluitend), necrofielen (N).
Want waarom zou je wel meetellen als je heet wordt van iemand van dezelfde of juist de andere sekse, en niet als je erop kickt je uiterlijke seksuele kenmerken onder de aandacht van argeloze voorbijgangers te brengen. Of als je iets hebt met voeten. Of valt op een bejaarde of (klein stapje verder) op een lijk.
Om pedofielen kan je ook al niet heen (de P is al vergeven aan de Panseksuelen, maar de K van Kinderlokker is nog vrij)! Want hoe zou je de medemens die 1 op 1 samenvalt met zijn seksuele identiteit een plekje in de gemeenschap kunnen ontzeggen? En dan heb ik het nog niet eens over travestieten, sadisten en man-in-pakfetisjisten gehad. Als het alfabet niet genoeg letters heeft, dan gaan we gewoon op cijfers over!
de spijker op zn kop.
En vergeet de g van gewoon niet.
Cisgender = hetero, toch?
Die staat er al bij.
Ik wil mijn eigen letter, trouwens.
De K van keestgraagenveel.
Is Paul de Leeuw dan een transgender?
Ik heb de K voor je gereserveerd!