OP DEZE WEG VIELEN VORIG JAAR 116 DODEN. Zoiets stond er op het billboard. Althans in het Frans, want ik reed door Wallonië toen ik het langs de snelweg zag staan. Het zouden er trouwens ook 46 kunnen zijn, maar het was in elk geval een onnodig hoog aantal sterfgevallen.
“Kun je wel heel bijdehand zo’n bord neerzetten, je kunt er ook iets áán doen”, dacht ik. Want erg veel los je met het plaatsen van een billboard niet op, wat het voorkomen van verkeersdoden betreft. Wie vol gas over een snelweg jakkert en ook nog een bord moet lezen, die stuur je haast aan op een ongeval. Zéker in Wallonië, waar vorig jaar maar liefst 190 mensen stierven in het verkeer. Detail: dat is daar een stijging van 27% in vergelijking met het jaar daarvoor.
De Belgische wegen zijn dan ook voor geen enkele automobilist een pretje. Ze zijn hobbelig, achterstallig onderhouden, achterhaald, vooroorlogs. Een weg die bestaat uit een kilometers lang lint van brokkelige betonplaten van ergens ver uit de vorige eeuw, mag zich misschien in een voormalige Sovjetrepubliek ‘snelweg’ noemen, in de Benelux is dat armoe troef.
Begrijp me niet verkeerd, want ik hou van België. Het is een van mijn lievelingslanden om te vertoeven. Als dit stukje een lofzang op België zou zijn, zou deze pagina te kort wezen. Alleen: Belgische wegen zijn als een dikke, harige wrat op een knap gezicht.
Verkeersdoden terugdringen kun je doen op meerdere manieren. Ik ben geen expert, maar het lijkt me dat het ‘veiliger maken van je wegen’ er één van is. Zorgen dat er overal goed asfalt ligt helpt. Of de bewegwijzering niet pal óp, maar liever 800 meter vóór een afslag plaatsen. Scheelt stukken. Wellicht leren ze daar dan ook wat beheerster te rijden, want als ik als chauffeur ergens mijn hart vasthoud, dan is het wel wanneer ik door de zuidelijke Belgische binnenlanden cruise en daar rekening moet houden met de grillen van de lokale bestuurder.
Waarschijnlijk de allerbeste manier om het aantal verkeersdoden terug te dringen, is wanneer mensen zelf zo min mogelijk deel uitmaken van het verkeer. Wat dat betreft is er goed nieuws: laten ze in België nou net de ambitie hebben om het eerste land ter wereld te worden waar autonome wagens rondrijden. Je kunt veel van ze zeggen, maar humor hebben ze er wel.