Bron: Pixabay
Vorige week werden de Gouden Radioringen uitgedeeld. Wilfred Genee werd met ‘Veronica Inside’ de grote winnaar van de prijs voor het beste radioprogramma van 2019. Aldus het Nederlandse publiek. Als derde eindigde Rob van Someren met zijn programma ‘Somertijd’ (Radio 10). Die greep voor de derde keer naast de prijs en was, zo bleek uit een interview op NU.nl, een beetje gepikeerd.
Daar mag je iets van vinden. Ik vind het al heel wat dat Rob überhaupt genomineerd was. Soms heb ik overdag Radio 10 aanstaan. Daar komen zo door de dag heen best prettige programma’s op voorbij. Met Gerard Ekdom in de ochtend of met Jeroen Nieuwenhuize, een van de meest aangename radiostemmen die ons land rijk is.
Vanaf vier uur is de zender van Rob. Dan klinkt het ineens of er een stel doorgeslagen pensionado’s met een fles jenever de studio heeft gekaapt. Het groepje melige senioren verwent de ether met mopjes van het niveau Ab Normaal (geen zorgen als je die niet kent), slap geouwehoer en een irritante accordeonriedel op eindeloze repeat. Een lachband ondersteunt de leut van Rob en zijn vrienden, waarvan er zich geen een herinnert dat er ook af en toe een plaat moet worden gedraaid. Nee, als ik oude mannen om zichzelf wil horen lachen dan ga ik wel naar het biljartcafé van het verzorgingstehuis.
Het tijdstip van 16:00 uur lijkt trouwens voor veel zenders lastig. Neem NPO Radio 2. Prima zender met een goede mix aan gedraaide muziek. Daar mag om vier uur Ruud de Wild en zijn behoorlijk weinig wetende sidekicks plaatsnemen. Ik luister het wel eens – althans, dat probeer ik. Want aan zijn onsamenhangende gezwets is werkelijk geen touw vast te knopen. Enige pluspunt van zijn show is de sidekick-van-de-sidekick Georgina. Met deze prettige Brabantse zou ik best een keer bier willen drinken, maar dat terzijde. Met Ruud ook wel, maar zijn programma vind ik de meest inhoudsloze nonsens in de ether.
Op donderdag doet Ruud de Deutsche Donnerstag. Daar worden gedurende een half uur allerlei Duitse liedjes gedraaid. Prima initiatief, dat ‘s zomers een Franse variant kent om de mensen alvast in de vakantiesfeer te brengen. Die Deutsche Donnerstag is tof, als het niet altijd de zes zelfde liedjes zijn die er worden gedraaid. Er komt tenslotte meer uit Duitsland dan Nena, Herbert Kreunemeijer en ‘Skandal im sperrbezirk’.
Of het item waarin Ruud belt met de gevallen advocaat Bram Moszkowicz om iets juridisch of crimineels te bespreken wanneer de actualiteit daar aanleiding voor geeft. Kom op joh, die man is uit zijn ambt gezet en of dat niet genoeg is, ook nog failliet verklaard. Zoek eens iemand serieus. Voor de rest is het programma een chaos met sneren, complexe kolder en kwisjes waarbij het antwoord altijd ‘C’ is. Het voegt in totaal net zoveel toe als Dries Roelvink aan het nationaal cultureel erfgoed.
Is er dan niets leuks op de ouderwetse etherradio? Och, genoeg. Die Mark en Timor (of Wijnand) op 3FM zijn best grappig. Of Stefan Stasse, ‘s avonds op NPO Radio 2. Wat een baas is dat. Goed radiohoofd ook, die met zijn programma ‘De Staat van Stasse’ wat mij betreft een van de beste shows heeft die op de radio wordt uitgezonden. Stasse, de Gouden Hoemannendenken Radioring gaat naar jou hoor!
