De leukste dingen gebeuren op de radio. Vorige week viel ik midden in een hilarische discussie die ik voor geen goud had willen missen. Het ging (heel kort door de bocht) om de kwestie of bij je geboorte vast ligt dat je vrouw of man bent (optie 1) of dat je daar zelf nog iets over te zeggen hebt (optie 2).
Advocaat Caroline Franssen verdedigde optie 1, twee medewerkers (ik moet ‘for discussions sake’ in het midden laten of het twee vrouwen zijn, dan wel een man en een vrouw) van het Transgendernetwerk Nederland verdedigden optie 2.
Het was een botsing van uitgangspunten. Caroline stelde dat een transgendervrouw nog steeds een man is. Want hij heeft nog steeds hetzelfde XY-chromosoom (it’s the biology, stupid!)! Haar beide opponenten waren tot op het bot gekwetst. Vooral de ene die, zoals boze tongen beweerden, als man was geboren. Waar de desbetreffende persoon het totaal mee oneens was.
Want ook dat laatste ervoer ze als kwetsend! Hoe is het in de wereld mogelijk dat iemand het in zijn/haar hoofd haalt om te beweren dat de bezitter van een penis per definitie een man is? Je bent wat je voelt, vond de desbetreffende medewerker (m/v) van het Transgendernetwerk. Als ze zich een lieveheersbeestje zou voelen, was ze een lieveheersbeestje.
De discussie vond plaats naar aanleiding van een opiniestuk in Trouw waarin Caroline Franssen het plan van minister Dekker affakkelde om de huidige Transgenderwet te veranderen. De aanpassing houdt in dat wie dat wil voortaan voor een luttel bedrag en zonder plichtplegingen de registratie bij de overheid van zijn/haar sekse kan veranderen.
Dat is nog eens wat anders dan een dure en ingewikkelde operatie! Die operatie was trouwens sinds 2014 al niet meer nodig. Als minister Dekker zijn zin krijgt, wordt ook de tot nu toe nog benodigde doktersverklaring geschrapt.
Die doktersverklaring wordt trouwens niet afgegeven op basis van een grondige controle van de aard en de staat van het seksuele instrumentarium. De dokter hoeft slechts vast te stellen dat de transgender in spe weet wat de consequenties zijn van de administratieve aanpassing van de registratie van de sekse. Dat vindt minister Dekker dus niet meer nodig.
Er lopen dus nu al ‘vrouwen’ rond met een penis en een testosteronniveau waar geen man zich voor hoeft te schamen en dat zullen er in de toekomst alleen maar meer worden.
Caroline Franssen stelde zich voor dat haar dochter van 11 in een vrouwenkleedkamer geconfronteerd zou worden met een persoon (volgens haar een man, volgens anderen een vrouw) met een penis.
Wereldwijd worden steeds meer incidenten gemeld van grensoverschrijdend gedrag in alle instellingen voor vrouwen waar trans-geïdentificeerde mannen (soms compleet met penis) worden toegelaten, stelde Caroline in Trouw. Want andere landen gingen Nederland voor.
Vrouwensport kan je ook meteen vergeten, als ‘mannen’ ook mee mogen doen, zegt Caroline Franssen nog. Stel je voor, met een handtekening en voor een habbekrats zou Nederlands beste mannelijke tennisser Robin Haase meteen de beste vrouwelijke tennisser van de wereld zijn. Best verleidelijk als je ziet wat Serena Williams opstrijkt.
Kennisinstituut Movisie verwijt op hun website Franssen genderstereotiepe opvattingen over mannen. Ongewenst mannelijk gedrag ligt aan dat soort opvattingen volgens die club, niet aan het XY chromosoom.
Laat iemand met een penis (vroeger man genoemd) die per se het label ‘vrouw’ wil verwerven zich ook niet leiden door genderstereotiepe opvattingen? Als lichaamskenmerken niet vrouwelijk of mannelijk zouden zijn, waarom bepaalde gevoelens dan wel? En wie bepaalt dat?
Ik zou zeggen, hoe genderneutraler we de omgeving maken, hoe minder het ertoe doet of je man of vrouw bent (of je zo noemt). Alleen tussen de lakens doet het er echt toe. En om mensen (m/v) met piemels uit een kleedkamer te weren, moet er dan maar een pictogram komen van een piemel met een zwart kruis erdoor.