Jullie zitten net als ik vast met allerlei coronavragen. Bijvoorbeeld of de cafés en restaurants gewoon weer opengaan na 6 april. En de scholen, sport- en seksclubs. Of we binnen afzienbare tijd weer naar concerten, festivals, bioscopen en theatervoorstellingen kunnen. En op vakantie mogen. Nee dus!
Ik ben een beetje voor jullie aan het rekenen geslagen. Als je niet tegen slecht nieuws kunt, zou ik niet verder lezen! En als jullie het niet geloven, Rutte heeft het gisteren in zijn toespraak al zo ongeveer aangekondigd
De bedoeling van die coronamaatregelen is om de verspreiding van het virus af te remmen. Om te voorkomen dat er te veel mensen tegelijk ziek zijn want dat kunnen de ziekenhuizen niet aan. We gaan het virus er niet mee stoppen. Dat kan pas als bijna iedereen het gehad heeft en immuun is geworden (of overleden is). Of tot er een vaccin is, en dat kan nog jaren duren.
In Brabant komt de grens van de capaciteit van ziekenhuizen nu al in zicht. Bij landelijk pas een paar honderd nieuwe besmettingen per dag, wat in grieptermen peanuts is. Om te kunnen rekenen trekken we de Brabantse cijfers even landelijk door. Want we mogen er vanuit gaan dat de grote rivieren voor een virus niet echt een onoverkomelijke barrière zijn. Tenzij we alle bruggen barricaderen.
Duizend nieuwe besmettingen per dag, evenredig over het hele land verspreid, dat lijkt me voor de ziekenhuizen in de nieuwe situatie nog behapbaar. Dat zou met de huidige maatregelen dus het doel moeten zijn.
Stel dat we over drie weken, dus op 6 april op dat punt zijn, wat gaan we dan doen? De maatregelen terugdraaien? Dan geven we het virus de wind weer in de zeilen en komen de ziekenhuizen alsnog in de problemen. Bij succes zullen de maatregelen dus juist verlengd worden. Zelfs verscherpt als het doel niet wordt gehaald. En dan waarschijnlijk al voor 6 april trouwens.
Het wachten is dus op algemene immuniteit of een vaccin, wat er maar het eerst komt. Die immuniteit, hoe lang zou dat duren? Bij 1000 nieuwe besmettingen per dag zitten we na duizend dagen op een miljoen immune Nederlanders (min het aantal overlijdens). Dat is iets minder dan drie jaar. In dat tempo zou het dus een jaar of vijftig kosten om van het virus af te komen.
Op het opbouwen van immuniteit hoeven we dus niet te rekenen. We kunnen in de loop van die vijftig jaar het aantal IC-bedden wat uitbreiden. Dus als we de coronamaatregelen wat verzachten en het aantal nieuwe besmettingen dus laten toenemen, gaat het misschien in tien jaar. Maar we kunnen misschien beter onze hoop vestigen op een vaccin ruim voor die tijd.
Dat vaccin zou er op zijn vroegst over anderhalf jaar kunnen zijn, volgens huidige inschattingen. Dan nog even 7 miljard mensen inenten en we kunnen weer naar de sportschool, een biertje bestellen in een café, uit eten gaan, naar de bioscoop, een concert, het theater, op vakantie. Als al die bedrijven inmiddels niet failliet zijn.
Tot dat vaccin er is, is naar ons werk en weer naar huis gaan het enige wat we mogen. Als we nog werk hebben tenminste (jammer alvast voor de zzp’ers). En dan dus alleen bij bedrijven die wel kunnen doordraaien en het hoofd boven water weten te houden.
En als het virus eenmaal onschadelijk is dan gaan we bij elkaar vegen wat er van de economie nog over is. Maar goed, Rutte heeft gezegd dat hij iedereen gaat redden…
Er is een sprankje hoop. Als snel zou blijken dat het werkelijke aantal besmettingen veel hoger ligt dan de officiële cijfers aangeven (waar gelukkig aanwijzingen voor zijn). In dat geval ligt het aandeel ernstig zieken en het sterftepercentage onder degenen die besmet zijn meteen een heel stuk lager. Meer in de richting van griepniveau. En is er een goede reden om de maatregelen te verzachten of op te heffen voor de aangerichte schade onherstelbaar is.
Rutte lichtte in de toespraak de keuze voor een niet nog draconischer scenario toe. Maar de regering heeft zich ook al de sluiting van de scholen door de strot moeten laten duwen, dus ik houd mijn hart vast. Vooral omdat het effect van de maatregelen nog minstens een week op zich zal laten wachten. De roep om een totale lockdown zal toenemen. Wilders natuurlijk voorop!
Eerlijk gezegd denk ik dat de ontwikkeling van het vaccin sneller gaat. Er zijn meerdere partijen mee bezig, o.a. Janssen Leiden. Ook zijn goede aanwijzingen dat een malaria middel goed helpt, dat gaan we ook uitbuiten. Tevens is er onderzoek gestart onder 400 mensen met een biological van Sanofi die IL-6, blokkeert wat dus kennelijk een aangrijpingspunt is van het virus.
Daarnaast zijn mogelijk véél meer mensen besmet die een hele lichte verkoudheid hebben en daarna immuun zijn, dus ook die lijn kan veel sneller lopen dat we nu kunnen uitrekenen op basis van cijfers die we hebben.
De natuur gaat er spectaculair op vooruit. De lucht is een stuk schoner. Mensen hebben veel minder last van schiphol. We leren goed omgaan met video conferencing.
Het is allemaal niet zo somber als je doet voorkomen Luuk
Het stuk is niet van Luuk, laat dat gezegd wezen 😉 De ontwikkeling van een vaccin kan zelf wel snel gaan, het is de verplichte testfase die veel tijd kost. Dat er mogelijk al veel meer mensen besmet zijn, noemde ik ook al in het stuk. En laten we inderdaad hopen op ontwikkelingen die een oplossing sneller in beeld brengen!
Maar ik vind overvliegende vliegtuigen een stuk minder irritant dan al die ellende die nu over ons uit wordt gestort 🙁
Ik ben allerminst pessimistisch. Het zou zomaar zo kunnen zijn dat deze Duitse longarts er niet ver naast zit met zijn uitleg:
Laten we het hopen! Maar of zijn redenering alle feiten meegenomen heeft en waterdicht is, kunnen wij als leken niet beoordelen.
En het zou zomaar eens kunnen, Luuk, dat deze Duitse longarts er helemaal naast zit. Je kent het volgende artikel natuurlijk, want je bent natuurlijk naar reacties op zijn beweringen gaan speuren. https://www.mimikama.at/allgemein/die-ansichten-des-dr-wolfang-wodarg-coronavirus-massnahmen-uebertrieben/
‘Allerminst pessimistisch’ suggereert dat alle afgekondigde maatregelen door gekken zijn bedacht. Dat de meerderheid van mensen die ervoor hebben doorgeleerd het wel fout zal hebben, en een enkeling die iets anders zegt, ‘zomaar eens gelijk zou kunnen hebben’, zeker als zijn boodschap geruststellend is. Het suggereert dat wetenschappelijke consensus meestal bedrog is. Dat het allemaal maar hysterie is, waarschijnlijk georkestreerd door de nieuwsmachine.
Hysterie bestaat, mediahysterie ook, in dit geval lijkt het me verstandiger even van je stokpaardje af te stappen.
“Bij 1000 nieuwe besmettingen per dag zitten we na duizend dagen op een miljoen immune Nederlanders”. Dat rekensommetje klopt in dit geval helemaal niet. De verspreiding van het virus is namelijk exponentieel. Lees in dit artikel, dat niet het product is van zomaar een stukjesschrijver maar van iemand die het omstreden vak ‘journalistiek’ bedrijft, over het ‘basaal reproductiegetal’. Ook wel R₀. Dan snap je het. Enjoy! https://decorrespondent.nl/11042/wat-is-groepsimmuniteit/1144364921656-76d0c512
Carl, even als zomaar stukjesschrijvers onder elkaar: je moet wel goed lezen wat een andere stukjesschrijver schrijft voor je uit de bocht vliegt in je reactie. Die duizend per dag is een schatting van het beoogde doel (maximum van de afgevlakte curve) van de nu genomen maatregelen. Dus volledig in overeenstemming met het stuk in de Correspondent.
Fragment uit het Correspondent-artikel: “Stel nu dat de helft van de bevolking immuun is door een vaccin. Dat betekent dat iemand het virus gemiddeld niet meer aan twee mensen kan doorgeven, maar slechts aan één, die het vervolgens ook weer aan één persoon kan doorgeven.”
Ik wijs je op de eerste zin, Maurits: ‘Stel nu dat de helft van de bevolking immuun is (door een vaccin). ‘ Dat element staat niet duidelijk in je stuk: dat R1 (dus niet-exponentiële groei, dus steeds een even groot aantal nieuwe besmettingen per dag) bij immuniteit van de helft van de bevolking bereikt is – althans volgens de huidige besmettingsaannamen. Daardoor is wat je schrijft misleidend, zelf als je het goed bedoelt. Je had duidelijker het verschil moeten aangeven tussen R0 en R1. Kun je alsnog doen.
Fragment uit jouw stuk: “De maatregelen terugdraaien? Dan geven we het virus de wind weer in de zeilen.” Dat is nu juist waarom er niet is gekozen voor een total lock-down, waarbij niemand meer, als het ware, de kans krijgt immuun te worden (behalve degenen die al ziek waren).
Het voordeel van een total lockdown is wel, volgens sommige deskundigen (vies woord, tegenwoordig) dat je dan terugkeert naar de beginsituatie en ondertussen de testcapaciteit hebt kunnen vergroten, iets waar de WHO op hamert.
Het kan inderdaad jaren duren voordat we helemaal van het virus af zijn, dat wel, langzaam laten uitpieteren is het parool, maar de conclusie dat we tot dan alleen maar naar ons werk kunnen en terug, komt geheel voor jouw stukjesschrijversrekening.
Ik vind, met alle respect voor je inspanningen, het stuk in De Correspondent beter. En het gaat over hetzelfde.
Beste Carl, mijn stuk en het stuk in De Correspondent gaan allebei over aspecten van het coronaprobleem. Maar dat is dan ook de enige overeenkomst. De Correspondent geeft uitleg over groepsimmuniteit, mijn stuk gaat over de tijd die het kost voor die binnen bereik komt bij de huidige capaciteit van het zorgsysteem.
Kijk Carl, ik zou met jou in discussie kunnen gaan over alle aspecten van corona, maar dat wordt oeverloos. Geen zin in en geen tijd voor. Kijk eens naar de lengte van je reactie, je haalt van alles aan dat volstrekt niet relevant is voor mijn stuk. Je eigen stukken zijn ook altijd oeverloos lang. Baken je onderwerp strakker af en je zult zien dat het allemaal veel korter kan.
Beste Maurits, jouw stuk en het stuk in De Correspondent gaan helemaal niet over totaal verschillende aspecten van het Coronaprobleem, anders zou je eerst ook niet beweren dat jouw rekenmethode in overeenstemming is met het stuk in De Correspondent. Kritiek pareren door die als niet relevant te bestempelen is een oude truc. Jouw stuk en het stuk in De Correspondent gaan allebei over het beleid van afremming van het virus en de uiteindelijke effecten en implicaties ervan. Kern van dat beleid is het geleidelijk bereiken van groepsimmuniteit. Als dat laatste ‘niet relevant’ is voor jouw stuk, is jouw hele stuk niet relevant. En sleep de ‘oeverloze lengte’ van mijn eigen stukken er niet met de haren bij, dat is pas niet relevant, sterker: dat is onder de gordel en onsportief. Ik hoef overigens geen adviezen van jouw over de afbakening van mijn onderwerpen, dank je beleefd.
Herstel – en excuus alweer voor de lengte van mijn reactie-, ik heb het hierboven niet helemaal goed verwoord. Maar dit bedoel ik: wanneer je schrijft over de tijd die het kost om groepsimmuniteit te bereiken, moet je wel de goede rekenmethode hanteren. Je schrijft: ‘Bij 1000 nieuwe besmettingen per dag zitten we na duizend dagen op een miljoen immune Nederlanders’. Nee, want voordat de helft van de Nederlanders besmet (en naar we mogen hopen) immuun is, is de toename van besmettingen exponentieel. Althans volgens De Correspondent, die een Ro van 2 hanteert, wat op dit moment realistisch is. Dus de rekenmethode die jij hanteert geldt pas als de groepsimmuniteit al is bereikt. Ik neem aan dat je dat niet bedoelt. Misschien heb jij er meer verstand van dan ik, beste Maurits, maar daar moet je als stukjesschrijver rekening mee houden, want er zijn nog veel meer domme mensen. Dus als ik iets niet snap, dan mag je mij dat nog eens uitleggen. Als je zin hebt, en laat anders maar zitten.
Beste Carl, je eist van mij dat ik in een mate in detail treed die totaal irrelevant is voor wat ik met het stuk wilde laten zien. Die duizend nieuwe besmettingen per dag die ik noem is sowieso al een zeer grove schatting die heel ruwweg is gebaseerd op de huidige capaciteit van de ziekenhuizen. Mijn doel was om te laten zien dat de keuze van de regering nooit kan leiden tot een oplossing binnen redelijke termijn, en zeker niet binnen de drie weken waar de maatregelen vooralsnog voor zijn afgekondigd. Ik kom met mijn schatting op vijftig jaar, die termijn zou met een factor 100 verkleind moeten worden om in de buurt van redelijk te komen. Al is een half jaar platleggen van de maatschappij nog steeds nauwelijks voorstelbaar. Ab Osterhaus had het gisteravond bij OP1 al over een benodigde 50.000 IC-bedden bij het huidige beleid, wat een opschaling zou betekenen met een vergelijkbare factor.
Dat het allemaal waarschijnlijk lang gaat duren, dat is iedereen nu wel duidelijk, Maurits, maar het scenario dat jij met voelbare verkneukeling schetst, stoelt op een krukkige redenering, en dat blijft zo, wat je doel ook was en hoe grosso modo correct je conclusie toevallig ook mag zijn. Wat dat betreft beweerde Ab Osterhaus echt iets anders dan jij. Het gaat hier wel om ‘hard science’, vrijblijvende stukjesschrijver. Voorts is het mij niet te doen om ‘details’ die weer eens een keertje ‘volstrekt irrelevant’ zouden zijn, maar om een mijns inziens verkeerde manier van rekenen in jouw stukje. Waarom ik denk dat die verkeerd is, heb ik je al geprobeerd uit te leggen. Ik voel nu wel dat ik het zaad van de twijfel in je heb gezaaid, en dat is me genoeg.
Dat je de ‘oeverloze’ lengte van mijn bijdragen aan dit blog erbij hebt gesleept om mij van je af te slaan, neem ik je overigens nog steeds niet erg in dank af. Maar je beseft waarschijnlijk zelf wel wat een zwaktebod dat was.
Weet je Carl, als mensen zich alleen nog mogen uitlaten over onderwerpen waarop ze expert zijn, wordt het erg stil. Op straat en in de media. Ook jij moet dan duimendraaien. Zullen we het er gewoon op houden dat jij van lange verhalen houdt waarin geen detail mag ontbreken en dat ik graag focus op wat ik werkelijk wil zeggen en me dan beperk tot wat ik nodig heb? Je ziet dat de conclusie van mijn verhaal inmiddels steeds breder gedeeld en beseft wordt, dus ook mijn methode werkt! Als ik je beledigd heb door ‘oeverloos’, sorry daarvoor. Ook voor jouw verhalen moet er ruimte zijn. Laten we gewoon elkaars keuzes respecteren. Hoe dan ook, ik ga deze discussie niet verder met je voeren. Onze uitgangspunten verschillen en dan kan je het nooit eens worden over een conclusie. Doe jij je ding, dan doe ik het mijne!
Sorry Maurits, ik ben van huis uit journalist, geen particulier meningenfabriekje, en ik ga niet ‘op eigen houtje zitten rekenen’ als het gaat om wetenschappelijke onderwerpen waarin ik persoonlijk onvoldoende onderlegd ben. Dan zoek ik betrouwbare bronnen op, en verlaat ik me daarop. Verder heb ik inderdaad een hekel aan oppervlakkigheid. In dit geval gaat het – ik zeg het voor de zoveelste keer – niet om details, maar om de juistheid van een redenering. Die moet gedegen zijn, ongeacht de al dan niet toevallige juistheid van de conclusie. En die conclusie van jou- ‘tot dat vaccin er is, is naar ons werk en weer naar huis gaan het enige wat we mogen’- komt nog steeds voor jouw rekening, die riekt naar de zelfvoldaanheid van de brenger van een jobstijding. Zolang jij, zonder aantoonbare expertise en zonder bronvermelding, dus op eigen houtje, iets beweert dat tot het domein van wetenschap en harde feiten behoort, kun je erop rekenen dat iemand als ik jou gaat checken. Heeft verder niets met mijn hang naar oeverloosheid en details te maken, maar met mijn hang naar waarheid. Jij hebt mijn twijfels niet weggenomen, en dus ook niet mijn vermoeden dat je daar niet toe in staat bent.
Carl, je kan wel doorgaan met steeds andere woorden steeds hetzelfde te zeggen, maar je uitgangspunt is me helemaal duidelijk. En het is en blijft niet mijn uitgangspunt. Ik heb een column geschreven en gebruik gemaakt van de vrijheden die een columnist heeft. Jij bent duidelijk geen columnist!
Reactie op reactie. Ik bekijk het allemaal per dag. Ik werk in de zorg, in een verpleeghuis op een afdeling voor mensen met niet aangeboren hersenletsel. Naar mijn werk moet ik dus gewoon, want dit werk kan ik niet thuis doen. Ook daar worden allerlei maatregelen genomen om het virus zo goed mogelijk buiten de deur te houden. Of dat gaat lukken is maar de vraag.
Ik wacht gewoon weer af wat er voor nieuwe maatregelen van de overheid komen en daar houd ik me dan zo goed mogelijk aan.
Ik heb eerder over corona geschreven op HMD, ik stelde toen de vraag of we nog wel kunnen accepteren dat we ooit dood gaan. Of het wel een juist medisch uitgangspunt is om mensen koste wat kost te laten overleven, in plaats van ze een zinvol leven te bieden waarvan je ook accepteert dat het op een gegeven moment beter kan zijn als het stopt. En of zo’n virus geen uitgelezen gelegenheid is om de natuur zijn werk te laten doen. Denk jij wel eens: doen we deze mensen een plezier als we ze zo lang we kunnen in leven houden?
Dit is een geheel andere, want ethische kwestie, waarin iedereen, dus ook jij, zich vrijelijk mag uitspreken, en waarover iedereen dus ook vrijelijk van mening mag verschillen. Ik ben het nog steeds niet met je eens – je piept wel anders als je zelf zo’n virusje onder de leden hebt, denk ik dan – maar dat geeft niet.
Ik reageerde op de reactie van Wilma Phillipson.
Nou en?
O ja, Maurits, nog een aller-, aller-, allerlaatste ding: een verkeerde (want lineaire) manier van rekenen is en blijft een verkeerde manier van rekenen, of je nu een columnist, een journalist, een langestukkenschrijver, Albert Einstein, de Hulk, de Klokkenluider van de Notre Dame, het Vliegende Spaghettimonster, of het Monster van Loch Ness bent. Je begrijpt het gewoon niet of je wil het niet begrijpen. De ballen.
Het gaat niet over rekenen. Jij bent de boer die wil gaan zaaien en het zaad niet per kilo of ton bestelt maar als aantal. En dan voor het zaaien gaat natellen of er wel echt 3 miljard 528 miljoen 82 duizend 321 zaadjes geleverd zijn. En als het als niet precies klopt de leverancier voor de rechter sleept.
Als het niet over rekenen gaat, reken dan niet. Het gaat trouwens ook niet over tellen. Het gaat over lineair versus exponentieel. Maar nu krijg ik bijna met je te doen. En dus gun ik je het aller-, aller-, aller-, aller-, aller-, aller-, aller-, aller-, aller-, aller-, aller-, allerlaatste woord. Omdat ik weet hoe extreem belangrijk dat voor je is. Ga je gang, ik beloof je op de urn van mijn moeder, bij de baard van de profeet, en bij alles wat mij heilig is aan het Vliegende Spaghettimonster, dat ik niet meer zal reageren.
Ha ha, dus als ik het goed begrijp is het voor MIJ belangrijk om het laatste woord te hebben!? Ik heb eigenlijk niets toe te voegen, want dat doe jij ook niet, maar ik wil je niet teleurstellen. Dus bij deze!