Zwemtop vreest het watergevoel kwijt te raken, kopt de VK.
Bas Baantjes, Nederlands recordhouder vlinderslag korte baan, ligt armslingerend op het hoogpolige tapijt in de zitkamer van zijn appartement: ‘Ik ben bang dat ik het kwijt ben, als je de slag niet meer oefent en je komt in dat water terecht, dan lig je snel achterop en dat is dan einde verhaal met het oog op Tokio. Ik lig hier 6 uur per dag te malen. Daarna mag ik even in het ligbad voor het watergevoel, maar daar kom je niet in vooruit. Het is een ramp.’
Simone van der Keerpunt, lid van het estafetteteam, voorheen een struise atlete, zit sterk vermagerd en bleekjes op de bank met een flesje Spa blauw, haar ESSENTIAL ENDURANCE+ KICKBACK SWIMSUIT hangt als hobbezak rond haar ooit zo gevreesde torso:
‘Ik ben mijn watergevoel totaal kwijt, zelfs dit flesje vind ik eng. Maar ik moet er doorheen. Ik vrees zelfs dat ik opnieuw op moet voor mijn B-diploma. Ik heb beelden bekeken maar zo’n zwembad is wel meer dan 2 meter diep, daar durf ik niet meer in!
Dirk-Jan Duiker, onze borstcrawl specialist en een geheide medaille kandidaat, moet al kotsen als hij zijn zwembroek, een HEXAGONAL TECH PLACEMENT 7CM BRIEF ziet: ‘Die 10 meter onder water dat haal ik nooit, de hele klik is weg. Ik ben me elektrisch gaan scheren, douchen is me al teveel. Is dat water nat?’
De Zwembond overweegt bij monde van Voorzitter Bert Blok – ‘jazeker een broer van’ – een sportpsycholoog in te schakelen om het watergevoel in zijn sporters terug te brengen: ‘We moeten met elkaar wel het hoofd boven water zien te houden. Kijk het zijn topsporters, en nu hun feestje in het water is gevallen, moeten we oppassen dat we het kind niet met het badwater weggooien. Dat voel ik aan mijn water.’
Doet u wel voorzichtig? Het is een natte boel buiten.
