
Fotobron: Pixabay.com
Allemaal nog in de ban van deze massahysterie? Tachtigjarige patiënten krijgen in Nederland nog wel zuurstof, maar geen beademing meer. Punt uit. Dus: van harte gefeliciteerd, mocht u binnenkort zelf deze leeftijdsmijlpaal bereiken. En bedenk: wees maar blij dat je niet in Groenland woont. Want daar is nu zelfs een alcoholverbod, omdat ze elkaar daar thuis de hersens inslaan.
Een verjaardag zonder zuipen. Het kan allemaal dus nóg erger.
Gelukkig houden wij, mijn vrouw en ik hier op zes hoog het hoofd nog koel, ondanks vorst aan de grond en een verloren slaapuurtje, waar ik de komende zes maanden weer naar op zoek kan gaan.
Onze eerste levensbehoeften zijn inmiddels weer aangevuld, omdat mijn zoon de smokkelroute gelukkig ook heeft weten te vinden.
Om de sfeer van de gemiddelde kantoorbaan er nog enigszins in te houden, staan we beiden thuis
’s morgens om 9.45 uur rond onze eigen koffieautomaat de dingen van de dag door te nemen. Of liever gezegd; van de vorige avond. Want ’s avonds zijn we uitgeluld en uitgeteld en kijken we met de ogen dicht naar een willekeurige Netflix aflevering, die we daardoor dan de volgende avond weer opnieuw moeten kijken. Zo kom je de tijd wel door natuurlijk.
Naar Op1, Jinek of het NOS-journaal kijken we al een tijdje niet meer. De stikstofuitstoot in Nederland is intussen een heel stuk lager, dus het duo Jetten & Jesse mag nu ook als virologen komen opdraven. Peter R. de Vries is snel een online spoedcursus aan het volgen, anders wordt ie nergens meer gevraagd. DWDD is er nu ook al niet meer.
Tijdens ons dagelijkse gezamenlijk koffiemomentje praten we dan ook alleen over de écht belangrijke onderwerpen in het nieuws. Dingen die er toe doen.
Zo hoorden we tijdens een koffiemomentje het liedje “Ik ben binnen”, van die zingende coltrui voorbij komen. En schiet ik (en mijn vrouw wat minder) in de lach, omdat Marco Borsato – naar nu blijkt – ook Maan schijnt te hebben gedaan. Ik hoop (voor Maan) zonder coltrui en (voor Leontien) hopelijk mét condoom.
Maar lachen ook om onze vriend Kuzu van DENK, die ‘grensoverschrijdend gedrag’ schijnt te hebben vertoond. Mooie uitdrukking voor een aanhanger van Erdogan.
Na de koffiepauze gaat mijn vrouw vergaderen via Skype.
Dan ben ik live getuige van de huiselijke omstandigheden van andere thuiswerkers: “Valt daar nou iemand bij jou van de trap?” Dat soort dingen.
We hebben wel lekker kunnen wijnen in de zon op het balkon. Afgelopen week verschenen er ook die ‘uitdagingen’ op Facebook. De verveling begon ook hier blijkbaar toe te slaan. Mensen gingen ineens foto’s plaatsen van “jij en het strand” of “jij van vroeger”.
Vergeelde zwart-wit plaatjes uit de jeugd van vijftigers en zestigers die vervolgens zelf bij het zien ervan direct naar de spiegel renden om te constateren dat het leven toch wel een stuk sneller was gegaan dan ze zelf eigenlijk dachten.
Ik dacht een doos helemaal zelf naar de voedselbank in Utrecht te zien lopen, maar dat bleken de benen van Wesley Sneijder te zijn.
Hier om de hoek deelde een BOA boetes uit aan drie cokedealers voor te weinig onderlinge afstand.
En toen was het alweer maandagavond.
Rutte & co hadden al aangekondigd ons nog een tijdje langer te gijzelen, maar dit bleek helaas nog niet genoeg zout in den wonde: het Koningslied was ook nog niet helemaal af, blijkbaar. En heet nu “De Zon”.
Zonder Maan en zonder Marco. Wel met Leontien, die nog even een sneer uitdeelde aan “singles eenzaam in een flat” of zoiets.
Ellie Lust zong ook mee.
Was je weerstand voordien nog enigszins op peil, dan weet je het dus nu zeker. Leef je leven, want de dood is toch onvermijdelijk.Met of zonder Corona. Want we gaan uiteindelijk allemaal met de neus omhoog. Van onderstaand liedje word je dus wél vrolijk. Blijf lachen. En blijf nog wel even gezond allemaal!
Tot volgende week.
Hoop ik.