foto: MW
Ik wil iets tegen jullie aanhouden (een ideetje voorleggen). Het gaat om een leuke manier om samen met ons allen de economie overeind te houden in barre coronatijden. En die in tegenstelling tot de huidige plannen niets kost, zelfs geld opbrengt.
Je kan het doen zoals het kabinet van plan is. Miljarden euro’s aan bedrijven geven om te voorkomen dat ze alvast hun werknemers gaan ontslaan en iets later misschien alsnog failliet gaan. Dat geld is er niet, de staat moet het lenen. En later terugbetalen.
Schulden maken om problemen op te lossen, dat klinkt alvast niet goed. Hoe langer de coronacrisis duurt, hoe verder de schulden oplopen. En niemand weet hoe lang het gaat duren, dus hoe hoog de schulden worden. En of ze ooit terugbetaald kunnen worden. Terwijl het geld er gewoon is! Het geld in onze zakken!
Het geld dat bedrijven te kort komen is hetzelfde geld dat wij momenteel niet uit kunnen geven (of het gewoon vertikken) in kroegen en restaurants, aan vliegreizen, aan nieuwe kleren, aan benzine in onze auto’s omdat we thuis, of helemaal niet meer werken. Als het in onze zakken blijft zitten heeft niemand er iets aan. Ons geld moet weer gaan rollen, de goede kant op!
Het moet weer naar die bedrijven! En dat kan op een manier waar we ons allemaal goed bij gaan voelen. Zoals we ons ook goed voelen als we collectief klappen voor de zorgmedewerkers en zingen voor de ramen van de oudjes in verpleeghuizen die nu gevangenissen geworden zijn.
Al die biertjes en bitterballen in de cafés, al die maaltijden in restaurants die aan onze neuzen voorbijgaan, al die reizen die we niet maken, al die tankbeurten die we kunnen overslaan, stel dat we nu eens deden alsof het allemaal gewoon doorgaat.
Dat we die hapjes en drankjes in cafés, de zwanenhals gevuld met druiven in een sterrenrestaurant of de pizza calzone in het Italiaanse buurtrestaurant, vliegvakanties, nieuwe kleren en benzine en kerosine virtueel gaan consumeren, maar wel in echte euro’s betalen. We hebben ze toch over!
Die bedrijven betalen er hun werknemers, wat ze moeten inkopen (ook virtueel natuurlijk) en andere verplichtingen (zoals huur) van. En zo houden we met het geld waar we door corona toch geen bestemming voor hebben de hele economische keten in leven.
Dat geld hebben we echt over want die gemiste biertjes in cafés kunnen we nooit meer inhalen. Zelfs niet-gekochte kleding gaan we niet alsnog kopen, we zijn er allang achtergekomen dat onze oude kleren best een paar maanden of jaren langer mee kunnen.
Voor de virtuele aanschaf van bepaalde grondstoffen zou ik een uitzondering voorstellen. We laten de leiders van olie-exporterende landen zoals Poetin, Trump en Arabische dictators die ons altijd een poot uitdraaiden lekker in de kou staan. Als het meezit komen die regimes door geldtekort ten val. Van dat geld gaan we later grote feesten organiseren. En de zorgmedewerkers een keer echt fêteren.
De vraag is even hoe het allemaal georganiseerd moet worden. Jullie mogen best een beetje meedenken maar ik zie virtuele webshops ontstaan. Een virtueel biertje bestellen bij het café op de hoek of een virtuele tank benzine bij het tankstation waar je normaal met een lege tank naar toe gaat. En afrekenen met Ideal.
Als we straks dankzij een vaccin of via de hard way groepsimmuniteit tegen corona hebben gekregen, schakelen we van de virtuele biertjes, bitterballen, bioscoopfilms, kleding en benzine weer over op echt. De staat (wij dus) hoeft geen tientallen of honderden miljarden extra schuld te maken. Met een beetje geluk overleven dan niet alleen wij maar ook de economie de crisis.
