Filmposter ‘The Disaster Artist’ (New Line Cinema / Warner Bros Pictures)
Netflix had het de afgelopen maanden extra lekker druk. Logisch, want wie heeft er wegens het coronagebeuren geen series zitten bingen en filmmarathons verslonden? De streamingsdiensten bieden immers prettige troost voor iedereen die – noodgedwongen of niet – wat vaker thuiszit.
In huize Vugts is het vooral Netflix wat de klok slaat. Daar keek ik de afgelopen tijd met mijn vriendin onder meer naar rare Spaanse series, naar ‘La Casa de Papel’ (onbevredigend en door-kabbelend soapgedoe dat de spanning van het eerste seizoen duidelijk mist), Tarantino’s ‘Once Upon A Time In Hollywood’ (overhypte film met een slap verhaal maar verder goede dialogen en een paar coole shots), het tweede seizoen van ‘After Life’ (fijn relaas met Ricky Gervais, maar behoorlijk depri naar het einde toe) en uiteraard de laatste Rambo (is er een laatste Rambo? Ja, er is een laatste Rambo!).
Ik was van plan om de eerste ‘Jaws’ te kijken, maar die was alweer verwijderd waardoor ik koos voor een andere enge klassieker, ‘The Thing’. Die, zo ontdekte ik al kijkend, ik toch al minstens drie keer eerder had gezien. De teller staat nu dus op vier.
Het raarste dat ik deze periode op Netflix zag was ‘The Disaster Artist’. Daar kleven de namen van o.a. James Franco en Seth Rogen aan, en dan ben ik al snel overstag. ‘The Disaster Artist’ gaat in een notendop over een excentrieke gast die samen met een vriend droomt over een carrière als acteur. Samen gaan ze naar Hollywood om het daar te maken. Wat ik pas aan het eind van de film ontdekte is dat het verhaal op ware gebeurtenissen is gebaseerd en dat het zonderlinge hoofdpersonage, Tommy Wiseau, daadwerkelijk bestaat.
Het betreft de verfilming van het boek ‘The Disaster Artist: My Life Inside The Room, the Greatest Bad Movie Ever Made’ en toont hoe de cultfilm ‘The Room’ (2003, en een erbarmelijke score van 3,7 op IMDB) van onafhankelijk filmmaker Wiseau tot stand is gekomen. Veel raarder spul ga je voorlopig niet zien. De wereldvreemde, gemankeerde Wiseau is zowel een bron van ergernis als vermaak. Blijf dan ook vooral helemaal tot het einde kijken, waar scènes uit deze en The Room ter vergelijk langs elkaar worden gelegd en ontdek hoe griezelig dicht de makers van ‘The Disaster Artist’ op het origineel zitten.
Hop, popcorn!
