Vanuit de vriezer van de supermarkt zwaaiden ze me vrolijk tegemoet. IJsjes van een bekend koekmerk – die van die twee ronde zwarte met witte crème ertussen – in een enthousiaste chocolade coating van het merk met de paarse koe. Kenners weten waar ik het over heb en beginnen nu te kwijlen van jewelste. Dat van mij drupte in elk geval lustig op de net gedweilde supermarktvloer.
Het leek me een van de meest geweldige een-tweetjes uit het vriesschap. Dat, in alle feestelijke koude, nog veel meer leuks te bieden had dan de klassiekers als de onverwoestbare Cornetto en onsterfelijke Sinas Split. Het ijsschap verandert jaarlijks en met iedere nieuwe ijstijd word je als liefhebber weer aangenaam verrast.
Zo is het goed om te zien hoe bijvoorbeeld dropjesmaker Venco ook present is met bevroren lekkers. Zij droppen Schoolkrijt-ijsjes, naar de gelijknamige dropjes waar je overigens helemaal niet zo goed mee kunt krijten. De ijsjes zijn een vrieskoude combi van pepermunt-, vanille- en anijssmaak met een dropsmaak-vulling. Knappe zoetekauw die daar van af kan blijven, al lijken het me geen ijsjes voor de massa.
Natuurlijk had ik een doos van die Oreo-choco-koekjesgevallen mee moeten nemen, maar door enig bewustzijn in het opvoeden van twee kleine kinderen eindigde ik met van die biologische melktandvriendelijke alleen-maar-100%-puur-fruitsap ijsjes in mijn mandje. Glaciaal verantwoord, noemen we dat. Ik had ze ook gewoon de middelvinger kunnen geven, maar ach, die kids krijgen toch niet mee wat het vriesvak zoal te bieden heeft en ze likken whatever er rond het stokje is gevroren.
Wat dat betreft zijn de huidige maatregelen in supermarktland om alleen boodschappen te doen zo slecht nog niet. Geen gejengel om koek of snoep, gewoon rustig je route doen om uiteindelijk tot stilstand te komen bij het ijsvak. De volgende keer gooi ik ze dus hop! in mijn karretje. Dat wordt smullen!