De Verlaten Man (255) – “Twerken” voor kontloze vaders

04-07-2020 door Denis Enkeling

Bron: Photo by hotblack at Morguefile.com

“Simone! Eééten!!”
Geen reactie. Ook na de derde keer brullen niet. Ik stamp bozig de trap op, gooi haar slaapkamerdeur open en blijf met een verwilderde blik in de deuropening staan.

Mijn dochter staat, met haar rug naar mij toe, in een pose die ik niet in de context kan plaatsen. Wijdbeens, de knieën gebogen en de kont ver naar achteren. En ze heeft een koptelefoon op. Logisch dat ze niet hoort dat het eten op tafel staat te verpieteren.

Maar dat is niet wat mij laat verstarren. Het is het fanatieke gewip met haar achterste. Alsof ze haar billen door een basketbalnet wil gooien, onderwijl heen en weer schuddend als een orang-oetan. Dan bespeurt ze eindelijk mijn gestalte in de passpiegel waarvoor ze staat te hannesen. Meteen staat ze weer kaarsrecht.

“Hai pap,” piept ze.
“Hai dochter,” mompel ik. “Ehm, wat ís dit in godsnaam?”
“Ik leer twerken. Voor TikTok.”
“Twat voor wat?”
“Twerken! Is vást ook iets voor jou, pap. Samen oefenen? Kunnen we straks een filmpje TikTokken.”

Ze probeert duidelijk de situatie te redden door mij erin te betrekken. Ik weet echter niet eens wat of waarvoor ik dan zou oefenen. En ik wil al helemaal niet TikTokken.
“Twerking is een supercoole nieuwe dansvorm. Je weet wel, voor mensen van mijn generatie. En jij wilt toch altijd zo hip zijn? Dan moet je dit echt kunnen.”
Dat is een zeer valide argument.

Ze toont me een filmpje van een kleurige dame met een mega-pronte prachtkont. Zo eentje waar J-Lo jaloers op zou zijn. Ze heeft het over zaken als Shuffle Twerks, Booty Pops en Up Down Twerks. Het ziet er gestoord uit. Maar de spellingscontrole herkent al die dingen, dus ze bestaan.

“Moet ik dát leren?”
“Ja.”
Meedogenloos, dat kind.

Simone verklaart vakkundig de – nogal seksueel getinte – bewegingen die de zeer ooglijke dame maakt. En dan doet ze het zelf voor. Ik durf bijna niet te kijken.
“Kijk. Je gaat zo staan.”
Ik doe haar na. Makkelijk is anders.

“Leg je handen op je knieën, maak een holle rug en strek je bips naar achteren. Een beetje alsof je op de wc gaat zitten, maar nét niet helemaal.”
Ik doe mijn best. Fijn voelt het niet.

“Dan ga je weer rechtop staan en maak je je rug juist bol.”
Ik doe braaf wat ze zegt. En voel me idioot.

“En die twee dingen doe je dan steeds sneller achter elkaar. Je moet je bips een soort van ‘omhoog gooien’, alsof je je achterhoofd ermee wilt aanraken. En dan weer terug kiepen, zodat je je achterste als het ware als een drilpudding op en neer schudt.”
De watte? Op en neer (!) schudden. Wat er al niet mogelijk is in deze nieuwe, onwennige wereld.

Het eten ben ik allang vergeten. Ik kijk naar Simone die heftig bilwapperend door de kamer wiebelt. Het ziet er niet uit.
“Kijk, zó moet het worden.” Ze toont me een ander filmpje, van een zo mogelijk nóg mooiere wiebelkontdame.
En dát moet ík leren?

Nou ja. Voor hedendaagse hipheid moet je wat over hebben, zelfs als middelbare vader. Ik wiebel en wapper dat het een lust is. Mijn achterhoofd met mijn billen aanraken lukt in ieder geval niet. Ik voel me als de kok van een kannibalenstam die verrukt rond de pot met gekookte kindertjes staat te huppelen. Niks voor mij.

Desondanks twerk ik me een hernia; ik doe het toch maar mooi!
De spiegel lacht me pontificaal uit. Simone inmiddels ook.
Dan bespeur ik haar mobiel in haar handen. Ze filmt! Mij! De horror.

“Da’s alleen maar zodat je jezelf kunt zien, hè. Anders leer je het nóóit.”
“Ik weet niet of ik dit wel wil leren. En wat ga jij dan straks met dat filmpje doen?”
“Jou chanteren, natuurlijk. Ik kan nog wel wat doekoe gebruiken. Maar eh, pap, dit wordt niks. Jij hebt geen vrouwenkont. Sterker nog, jij hebt helemáál geen kont. Zo plat als wat. Dan kun je dat twerken wel vergeten. Jij zou eerst eens meer moeten eten.”

Zelden in mijn leven ben ik zo blij geweest dat mijn dochter zó snel opgeeft. Mijn rug deed dat al enkele minuten eerder. Ik ben een hopeloos twerkgeval. En nu ook meteen weer in een klap twerkeloos. Ik kan slechts nog heel hard hopen dat ik straks niet op TikTok sta. Ik vrees dat dat mijn coolness-factor zéker geen goed zal doen.

Oh ja. Eten.
Niet vergeten.