Fotobron: Pixabay.com
Kunnen we niet zonder die boeren? Ik wil er mijn biefstukje best voor laten staan. Ik vind het woord ‘melkveehouder’ trouwens een soort eufemisme voor ‘getractoriseerde terrorist.
Daar gaan ze weer, in zo’n sneue optocht onderweg naar een blokkade of intimidatie. Met spandoeken en spreuken in kromrijm waarvoor de gemiddelde tekstschrijver in het trapgat zou gaan hangen.
Voor de zoveelste keer. Opgelierd en gesponsord door de voerdealers. Nu weer om eiwitrijk voedsel waar die tot barstens toe opgefokte runderen zoveel van gaan winden, dat het methaangehalte alleen in de stallen al tot explosies leidt.
Moet er niet gemolken worden of mest geschept of in gierputten gekukeld? Waar haalt de modale boer de tijd vandaan om op zijn trekkertje het land door te crossen? Zo kan ik ook een boerderij runnen.
Van Yvon J. kreeg ik een heel ander beeld van zo’n boer. Beetje autistische obese sukkel die mandarijntjes pelt, op de verkeerde momenten volschiet en de vrouwtjes probeert te paaien door verkleed als paashaas uit de kast te komen.
Maar dat is tv, in het echt zijn ze lid van een oeroude stam, met vestigingen ergens in verre uithoeken van de samenleving waar ze communiceren in keelklanken en het liefst een eigen boerendictatuur zouden vestigen.
Groot Boerië, waarin ze zelf melkprijs, stikstof uitstoot, mestquota en schaalvergroting kunnen regelen. Met elke dag Line dancen, tractorpullen en modderworstelen na. Nu dreigen ze weer naar het Malieveld op te rukken, een middagje onder ons, op gras, dat kennen ze, van hun koeien.
