Diarree

19-07-2020 door Gabriël van Eekelen

Bron: Pixabay

Ik heb diarree, denk ik. En dat is heel vervelend, want ik zit net op de fiets.
Heel voorzichtig probeer ik een windje te laten, maar mijn gevoel zegt mij dat er wat mee komt als ik ga persen. Daarom fiets ik zo hard mijn darmen het toelaten richting huis.

Het is een kwartiertje trappen. Elke meter wordt vergezeld door gerommel in mijn buik. Het begint zelfs een beetje pijn te doen, dat overtollig gas. 
Alle lucht in mij wil zich uit mijn achterkantje persen, maar ik houd het angstvallig binnen. Bang voor de tsunami aan bruine drap, als ik toegeef aan de eisen van mijn darmstelsel.

Diarree is geen pretje, wat ik je brom. Zeker niet als je op de fiets zit en een toilet nog best een eindje van je verwijderd is.
Maar ik zet gestaag door. De laatste meters laat ik de fiets doorrollen terwijl ik rechtop de trappers sta. In de hoop dat ik staand het onvermijdelijke nog wat kan uitstellen.

Thuis aangekomen smijt ik de fiets in de voortuin en ik open zo snel ik kan de voordeur. Het toilet staat om de hoek al vol spanning op mij te wachten. Met een schreeuw van verlichting laat ik de diarree uit mij vloeien. Een kakofonie van pruttelende trompetten vergezelt de golf van verteerde barbecue. Er zitten zelfs nog stukjes noot tussen de zwarte vloed. Wie had dat kunnen bevroeden?

Zeker 10 minuten zit ik daar, op de troon van porselein. Huilend van geluk omdat ik het gered heb. Het voelt alsof ik eindelijk de eindbaas van Resident Evil verslagen heb, zo trots ben ik.

Bron: Pixabay

Tevreden verlaat ik het toilet. Diarree vs van Eekelen; 0-1.

Maar deze innerlijke snoodaard is nog lang niet klaar met mij. Ik krijg nog net voldoende tijd om een glaasje water tegen de schrik te drinken. Want mijn poepertje protesteert nogmaals.
En nog eens, en daarna weer een keertje. 24 Uur lang (!) heb ik last van diarree.

Eenmaal leeggescheten ziet mijn kringspier er hetzelfde uit als het slappe tuutje van een langzaam leeglopende ballon, en mijn energie is volledig uit mij weggevloeid.

De volgende keer laat ik die kipfilet toch maar iets langer op de barbecue liggen.