Foto: Pascal Vugts
Daar stonden ze dan, samen voor het afhaalloket voor vers stokbrood. Vader en dochter, op de camping met de rest van het gezin. Zomaar ergens aan de Franse kust.
SURF RIDER TEAM stond er in dikke letters op zijn T-shirt, maar de kans dat deze meneer een surfplank drijvend in het water kon houden, leek kleiner dan het vinden van een pot fatsoenlijke pindakaas in de lokale Franse buurtsuper. Dat zag een leek. Die tevens zou zien dat het hele tenue de ville van de man duidelijk slechts een keer per jaar uit de kast kwam, te weten tijdens de kampeervakantie. Al zouden het er ook twee keer kunnen zijn.
Het stokbroodloket was eigenlijk gewoon een caravan met een pizzaoven en een kassa erin. In de ochtend diende het als uitgiftepunt voor stokbrood, croissants en van die gevalletjes met chocolade ertussen. De rest van de dag was het karretje gesloten, om vanaf half zeven ‘s avonds dienst te doen als pizzacaravan.
De knul achter de counter overhandigde de vader een stokbrood en een zak croissants. “€ 3,80 alstublieft”, zei hij in het Frans. De vader legde zijn pinpas op het pinapparaat en wachtte op de piepjes. Contactloos betalen had tenslotte ook de periferie van het grote Franse land bereikt.
Met een geroutineerde beweging scheurde de medewerker het bonnetje af. “Pak jij maar”, zei de vader tegen de dochter, en duwde haar nauwelijks zichtbaar een stukje naar voren. “Waarom?” zag je haar denken, maar instinctief gehoorzaamde het kind haar vader en nam het bonnetje aan.
“Wat zeg je dan?”
“Merci”, zei het kind kleurloos. De vader keek met een trotse lach naar de medewerker, die beleefd terug lachte. Ja, dat deed ze dan toch maar even, zo pats! boem! in het Frans ‘dankjewel’ zeggen, die achtjarige meid van ‘m!
Het meisje keek naar het bonnetje en gaf het aan haar vader, die op zijn beurt zijn portemonnee weer tevoorschijn haalde en het bonnetje erin stopte. Waarom, dat weet geen mens. Wat moet een mens met zo’n kuttig stokbroodbonnetje dat €3,80 vermeldt?
De leukste stukjes liggen op straat!
Dit is een man die de vakantie uitgaven zorgvuldig bijhoudt.
Ook alle benzine – en parkeer bonnen. Hij twijfelt of die van de Lidl met alle caravanvoorraden ook als vakantie mee mag tellen
Eenmaal terug in Nederland wordt de stapel met Pritt in het album van dit jaar geplakt, samen met de routebeschrijving, duur van heen en terugreis, gemiddelde snelheid en de totale uitgaven.
Zijn vrouw heeft fantasieën over hem aan de rand van een klif.
Ah, een vrijetijds-obsessie dus!