
Bron: Pixabay.com
Fascinerend om te zien hoe autoriteiten negatieve beslissingen verzachten middels milde bewoordingen. Bijvoorbeeld het verplichten van mondkapjes. Dat wordt glashard veranderd in: ‘het opschalen van het dragen van mondkapjes.’ Alsof de mensheid dan ineens eensgezind met mondkapjes voor de mond de supermarkt bestormt.
De reguliere zorgverlening bij het grofvuil zetten in verband met toenemende corona-gevallen, wordt omschreven als: ‘de reguliere zorg enigermate afschalen.’
Ik heb het ze horen zeggen. Meerdere keren. Dan sta je dus op de lijst om geopereerd te worden aan een tumor; komt de arts je doodleuk vertellen dat je je operatiekleding weer tot nader order mag afschalen. En dat je, opgeschaald in je dagelijks kloffie, het ziekenhuis mag verlaten want het zit mudvol opgeschaald met coronapatiënten. Daar word ik verdrietig van. Zij zijn belangrijk, maar de man met de tumor niet minder.
En dan ineens lees ik dit ergens in een sociale media-vuilcontainer:
Een van de lichtstgekleurde gemeenten op de coronakaart: Urk. De gemeente waar het hoogste percentage kerkgangers van het land is, en ze op vele plekken met honderden kerkten. Misschien moeten we dat voor de veiligheid zondag allemaal doen. https://t.co/NPToJCj1ez
— Marten Visser (@martenvisser) October 9, 2020
Op dat moment begint het te jeuken. Dan begrijp ik boosheid en frustratie pas echt. Je mag toch van vermeende religieuzen iets meer verwachten dan het stellen van het egoïstische eigenbelang boven het algemeen belang.
Fascinerend dat op zondag honderden gelovigen per se in een kerk willen samenscholen vanwege iets dat nog nooit bewezen is. Dat je dus schijt hebt aan al die oudere, besmette doodzieke mensen die, mede door jouw toedoen, ziek werden door een wél bewezen virus. Dat je dus geen boodschap hebt aan het feit dat wij allemáál moeten inleveren.
Je zou zeggen: er zit toch echt iets los in die schedels. Tenminste, als er al iets in die bovenkamers zit wat sowieso los kán zitten. Normaal gesproken zou ik denken; ga jullie Goddelijke gang. Maar de tijden zijn veranderd, dus nu zeg ik: afschalen die kerken. Grote ketting eromheen en niemand er meer in voorlopig. De kerkgang is tot nader order enigermate afgeschaald!
Gelukkig hebben we onze nationale knuffel-arts Diederik Gommers nog, die wij recentelijk inruilden voor de knuffel-Marokkaan Ali B. Heeft met verbinden te maken, heb ik begrepen. Toch merkwaardig; je ziet die Gommers heel normaal doen op tv en dat wordt dan als bijzonder gezien. Alsof ‘normaal doen’ een uitgestorven gebruik is. Totdat Diederik iets zegt wat verkeerd valt in de sociale media-vuilcontainer. Dan wordt hij uiteraard direct weer tot aan zijn enkels afgeschaald.
Kortom: de werkelijkheid herken je aan haar onwaarschijnlijkheid. (Reve)