Bron: Pixabay.com
“Het erotische kwaliteitsverhaal is in de Nederlandse literatuur een ondergeschoven kind geworden. Het is tegenwoordig met ferme halen snel thuis, wat je leest. En daar komt Jan Soldaat niet meer van in het gelid. Plat gekrik in overbekende en armoedig geschetste situaties waarin karakterschetsen en psychologische duiding ten enenmale ontbreken. Junkfood voor de eenzame slingeraar. Ik kan me daar erg druk om maken.”
Aan het woord is Hylke Heeresma, erotomaan. Hylke is een volle neef van wijlen zijn betreurde oom Heere, die zijn lezers verwende met hoogtepunten uit de erotische literatuur als Geschoren Schaamte en De Hete IJssalon. Meesterwerken die nog steeds slinks uit bevriende boekenkasten worden meegenomen. Hylke houdt Heeresma’s ondeugende geest levend en schaart zich met zijn verhalen in de illustere familietraditie. Aan HMD verschaft hij de eer om zijn werk exclusief te publiceren. Waarvoor onze dank!
Een vreemd spelletje
Wat konden mannen toch kinderachtig zijn. Ook als ze wat ouder werden.
Thea Voordewind vond het altijd wel gezellig als Bram, de beste vriend van haar man Ton, op bezoek kwam. Ze zaten dan samen naar dat ene voetbalprogramma te kijken waarin die man met die grote snor altijd zulke brutale praatjes had. Ze dronken bier en smulden van de hapjes die zij de middag ervoor had klaargemaakt. Thea hield ervan om in haar lekkere stoel mee te genieten van de stoere verhalen. Meestal las ze een tijdschrift of had ze iets te handwerken. Ze maakte het thuis zo gezellig mogelijk, want ze had liever niet dat Ton naar de kroeg vertrok.
Maar vanavond… De TV was afgelopen en het gesprek tussen Ton en zijn vriend Bram ging ineens over de oude kinderspelletjes die ze vroeger op straat speelden.
Stoepranden, bordje tik, tollen, rovertje dat zag je de kinderen tegenwoordig niet meer doen, die kwamen niet meer buiten maar zaten de hele middag achter hun schermpjes.
Zou het niet leuk zijn als ze nu nog eens zoiets konden doen? Maar wat speelden ze dan ook alweer binnen.
Blindemannetje, opperde Bram, Ton reageerde enthousiast en of Thea ook meedeed.
Ze herinnerde zich ineens de spanning als de blindeman in de doodstille kamer op je afkwam, raakte hij je aan dan was je af. Het was zaak een goed plekje op te zoeken en je muisstil te houden.
Blindemannetje was dit niet vreselijk kinderachtig, ze moest als 54-jarige vrouw wel even haar schaamte overwinnen, maar de jongens waren enthousiast en ach wat gaf het. Als iedereen het maar naar de zin had.
Een jolige stemming maakte zich van haar meester. Na de gebruikelijke glaasjes witte port schoot ze meestal in een soezerige roes en werd haar hele lichaam lekker warm.
De kamer werd snel aan kant gemaakt, bank, stoelen en salontafel verschoven zodat in het midden een lege ruimte ontstond waarin ze zich goed konden bewegen. Wie eerst?
Bram kreeg haar zondagse zijden shawl voor zijn ogen gebonden en verzekerde de anderen dat hij niets kon zien.
Toch had hij Thea, die zich op haar hurken achter de bank had verstopt, in een paar stappen te pakken.
Nu was zij aan de beurt, Ton bond de shawl stevig om haar hoofd en hoe ze haar ogen ook draaide, ze zag niks…
‘Ik kom’, riep ze en liep voorzichtig met haar armen voor zich uitgestoken door de kamer.
Voelde ze daar al iets?
‘Ja… ik heb je’, riep Thea. Dát was snel, ze had nog geen twee meter afgelegd en nu had ze al iemand te pakken.
Die was toch een beetje dom om zich zo openlijk op te stellen.
‘Wie ben je, want nu ben jij ‘m’, zei ze grappend. Maar niemand gaf antwoord.
Met haar linkerhand wilde ze de blinddoek aftrekken maar plotseling werd haar arm door een sterke hand tegengehouden… wat was dat?!
Ook haar andere arm werd vastgepakt en met snelle draaien werden haar polsen met een wollen das aan elkaar vastgebonden.
‘Nee jongens, dat is niet leuk, loslaten hoor’, riep Thea.
Plotseling werden haar benen een beetje slap.
‘Kom op, wie doet dat, nu is het mooi geweest… Ton! Ik maak zo nog wat toastjes.’
Het bleef stil.
Daar stond ze blind en machteloos in haar eigen woonkamer. Ineens voelde ze een warme adem in haar nek, wie was… en van wie waren die handen op haar buik en wie stond er ineens achter haar en drukte zich tegen haar billen?
‘Nee hoor, niet doen’, protesteerde Thea, ‘jongens toe nou…’
Geen reactie.
Een kalme hand klikte de drukknopen van haar nette blouse open en trok de cups van haar BH naar boven.
Haar borsten vielen als twee blozende reuzenperen vrij. Zachte warme lippen beroerden haar tepels…
‘Nee hoor, niet doen’, riep Thea met samengeknepen stem.
‘Als je dit doet Ton, dan… ik ben de moeder van je kin…’
Verder kwam ze niet, een tong drong zich tussen haar lippen en begon zachtjes te kronkelen en instinctief beantwoordde ze hem door haar mond heel even wat verder open te doen.
Maar was dit Ton wel, die had haar al jaren niet meer zo gekust…
Een hand kroop onder haar rok omhoog en gretige vingers omvatten haar billen. Ze probeerde ze af te schudden, maar daardoor kwamen ze juist tussen de rand van haar slip terecht…
