Fotobron: Pixabay.com
De tweede lockdown is een feit en Zoon – gediagnosticeerd met McDD- kan maar moeilijk met de onvermijdelijke veranderingen omgaan. Zo hoorde hij dat hij pas op 19 januari weer naar school mag. Een enorme domper.
We zijn de school heel dankbaar dat ze alsnog op het laatste moment een soort van kerstviering hebben weten te organiseren. Zo is Zoon toch thuis gekomen met het idee dat de vakantie is begonnen. Want zo gaat het elk jaar; de kerstvakantie begint als school worstenbroodjes in de in kerstsfeer versierde aula serveert.
De verandering was voor Zoon gelukkig klein en te behappen.
Thuis wordt Zoon echter gek. In zijn hoofd zit de datum ‘19 januari‘. Dan pas mag hij weer naar school. Thuis zitten duurt veel langer dan hij had gehoopt. En les krijgen van mama, dat klopt niet in zijn hoofd. Les krijg je van de juf. En ook al is zijn moeder lerares van beroep, voor Zoon is zij niets anders dan moeder.
Gelukkig heeft school een mail gestuurd. Vanaf 4 januari mag Zoon vier ochtenden per week naar school. Om les te volgen. De verandering blijft zo klein, en te behappen.
Ook weet hij dat hij geen echt vuurwerk kan zien met oudjaar. Heel erg lastig voor hem, want vuurwerk is zijn passie. Hij praat er sinds september alleen maar over. En hij kijkt eindeloos op Youtube filmpjes die grote vuurwerkshows laten zien. Elke derde zin die hij uitspreekt gaat over vuurwerk, zo enthousiast wordt hij van vuurwerk.
Op 31 december mag hij altijd bij de buurman komen kijken, die voor 500 euro aan siervuurwerk de lucht in schiet.
Dezelfde buurman heeft beloofd om volgend jaar voor nóg meer geld de lucht in te knallen. Daarbij hebben we wat grondbloemen voor Zoon gekocht, zodat hij toch wat kan afsteken.
De verandering is dus klein en te behappen.
Kerst kan dit jaar niet gevierd worden, zoals we dat altijd vieren. Terwijl de veranderingen wat mij betreft minimaal zijn. Want we gaan gewoon racletten, en ik ga zoals altijd weer uren in de keuken staan. Maar we kunnen niet met vier man naar overgrootoma van 95. En dús is kerst anders dan normaal.
Mijn vrouw gaat samen met Zoon heel even naar overgrootoma, zodat ook deze verandering klein en te behappen is.
Maar tijdens de kerstvakantie gaan we ook altijd leuke dagjes uit. Naar een museum, of naar een dierentuin. We bezoeken een kasteel en we eindigen zo’n dag met een pizza in een goedkope Italiaan.
Kan niet. Alles is gesloten.
Bron: http://hmd.plaatjesgenerator.nl
Daarom hebben we een grote pot vol met bezigheden samengesteld, samen met Zoon zelf. Als hij niet weet wat hij kan doen trekt hij een kaartje. En dan weet hij dat hij bijvoorbeeld de hond kan uitlaten, of een kerstkaart kan tekenen. Toch is dit een verandering waar hij niet mee kan omgaan. Tekenen is geen dierentuin, en de pizza van papa wordt niet door een ober gebracht.
Al deze kleine veranderingen vormen samen een onoverkomelijke berg aan veranderingen.
Daarom zijn we zo blij met de mail van school. Vanaf 4 januari hebben we weer een paar ochtenden per week lucht.
