Foto:
Mick Tinbergen / Unsplash.com
Vanaf de rotonde draaide ik de oprit naar de snelweg op. Het was net na achten in de ochtend en ik was op weg naar mijn werk. Geen gehaast, geen ochtendstress, gewoon prettig onderweg. Het ritje duurt een dik kwartier en de snelweg is daar maar een klein onderdeel van. Voor me op de oprit reed een zilverkleurige Toyota.
Zilverkleurige auto’s zijn zelden gunstig, is mijn ervaring. Helemaal als het Opels zijn, of Suzuki’s of Toyota’s. Die worden negen van de tien keer bestuurd door slakken. Zo ook deze voiture.
Wanneer je de snelweg op gaat, trek je op. Omdat je tenslotte gaat invoegen in een onophoudelijke sliert auto’s die allemaal rond de 100 km/uur rijden. Daarom is de oprit lekker lang, zodat je genoeg tijd hebt om snelheid op te bouwen.
De Slak in de Toyota begreep dat niet. Die reed – geen grap – 70 kilometer per uur, op de teller. Soms doen mensen dat als ze meteen weer de oprit verlaten. De oprit in kwestie is namelijk tevens de afrit voor de eerstvolgende afslag, een paar honderd meter verderop. Maar dan nog: je rijdt in elk geval een beetje door om geen gevaarlijke situatie te creëren. Om dat kenbaar te maken toeterde ik een paar keer, al gaf dat geen sjoege.
Ik zat haast op de bumper van de auto, stond op scherp om in te voegen en om direct een spuit gas te geven om mijn snelheid aan het ochtendverkeer op de snelweg aan te passen. Zodra het kon gaf ik richting aan, voegde ik in en trok verder op. Getergd keek ik naar rechts, om de Slak een boze blik toe te werpen. De Slak, een mevrouw van in de zestig met kort grijs haar keek niet terug.
Wel gaf de Slak op hetzelfde moment eveneens richting naar links aan, gevolgd door een lichte manoeuvre richting de rijbaan. Zonder te kijken of er iets naast haar reed. Niet zo handig, want ik zat op dat moment al voor driekwart naast die auto en reed duidelijk harder. Was die persoon eigenlijk wel wakker? Ditmaal kwam mijn getoeter wel binnen. Wellicht omdat ik deze even flink aanduwde met een welgemeende middelvinger richting de Slak.
Hoezo ga je met 70 km/uur de snelweg op, te midden van een voorbijrazende ochtendspits? Sommige mensen snappen dat niet. Ik was dan ook niet boos. Wel teleurgesteld.
Vergelijkbaar gedrag zie ik de laatste tijd ook bij het passeren . Met name als een personenauto een vrachtwagen passeert. De vrachtwagen rijdt omtrent 90 km/u (op de teller) en de personenauto ruim 100. Niks wat een vloeiende passeermanoeuvre in de weg staat zou je zo denken, maar het overkomt me regelmatig dat de personenauto, op het moment dat hij naast de vrachtauto zit, de snelheid laat zakken naar 95 en pas weer richting kruissnelheid gaat op het moment dat de vrachtauto gepasseerd is. Vaak betreft het oude types auto’s waarin de cruisecontrol nog niet standaard ingebouwd is.
Een steke aanwijzing dat een cruisecontrol de verkeersdoorstroming bevordert
Sinds de invoering van de 100km/u op de snelweg durft niemand meer vlot in te halen.
Godverdikke met 101 km/u gaan ze tegenwoordig links rijden…
Aaarrghhhh the horror!